Yannick wygrał – Wikipedia

Yannick powitał (urodzić się 19 września 1969 W Tuluzy) to francuski koszykarz, który gra pozycję lidera. Dzięki trzem euro, Ronchetti Cup z jej klubem w bourgach i tytuł mistrza Europy z drużyną francuską, ma jedną z najpiękniejszych listy francuskiego koszykówki kobiet.

Początki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Przechodząc dzieciństwo w Tournefeuille, graniczącej gminie Toulouse, jego rodzinnego miasta, córki byłego międzynarodowego André Souvré, od piętnastu lat Mirande Club. Pod kierownictwem Alaina Jardela wygrała swoje pierwsze dwa tytuły francuskiego mistrza, kiedy nie ma jeszcze dwudziestu lat ^{[[[ Pierwszy ]} .

W sezonie 1989-1990 doświadczyła w Stanach Zjednoczonych, w Mistrzostwach NCAA w Bulldogs of Fresno State. Gra tam przez jeden sezon, w którym gra 18 meczów, zdobywając 9,8 punktów w 27 minut. Wraca do Francji, aby ewoluować dwa sezony w Paris Racing Club, a następnie sezon w SPO Rouen.

Bourges [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podczas swojego pierwszego sezonu w Bourges Jersey, prowadzonej przez trenera Vadima Kapranova przybyła w poprzednim sezonie, zajęła piąte miejsce na mistrzostwach francuskich, które przyznaje klubowi pierwszą europejską kwalifikację, Ronchetti Cup ^{[[[ Pierwszy ]} .

Bourges dociera do następnego sezonu w finale tego pucharu, kwestionowanych w dwóch meczach z Włosimi z Lavezzini Basket Parma. Berruyères wygrał pierwszy etap 9 punktów, 56 do 47 i wygrał mecz powrotny we Włoszech 56 do 53, zdobywając w ten sposób pierwszy tytuł francuskiej koszykówki kobiet w Pucharze Europy ^{[[[ Pierwszy ]} . Niedługo potem klub zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Francji, dając dostęp do klubu do następnej edycji Euroligue.

W 1996 r., Za pierwszym udziałem na szczeblu europejskim, burżges osiągnął ostatnią czwórkę, ostatecznie zakończąc się na czwartym miejscu. Klub potwierdza tytuł mistrza Francji i wygrał kolejne trofeum we Francji z turniejem federacyjnym.

W sezonie 1996-1997 Bourges zakwalifikował się do finałowej czwórki, która odbywa się w Larissie. Bourges jest pozbawiony jego trenera Vadima Kapranova, w żałobie z powodu śmierci jego córki. Pod kierownictwem Oliviera Hirscha Berruyères wyeliminował Włochów z Como w półfinale, zanim zdobyli swój pierwszy europejski tytuł, skierowany do Niemców Wupperthal. Yannick poddał się, z 7 punktami, 4 zbiórek i 6 asyst w 38 minutach, nazywa się najlepszym graczem w finałowej czwórce ^{[[[ 2 ]} . Później w sezonie Bourges zdobył trzeci z rzędu tytuł mistrza Francji.

Chociaż prawie cała siła robocza znajduje się na końcu umowy, w następnym sezonie zespół Bourges ewoluuje z tymi samymi graczami. Bourges ponownie dociera do finałowej czwórki, która odbywa się w burtach w pokoju Prado, występ naśladowany przez wielkiego francuskiego rywala Berruyères, Valenciennes. Półfinał, który sprzeciwia się obu drużynom, widzi zwycięstwo Tangos nad wynikiem od 69 do 48. W finale Bourges pokonuje Hiszpanów z Getafe Madryt w wyniku od 76 do 64, aby wygrać drugi z rzędu tytułowy tytuł ^{[[[ 3 ]} . Bourges rozpoczął swoją dominację nad francuską koszykówką, wygrywając mistrzostwo francuskie. Z zadowoleniem przywitany został mianowany CO-MVP mistrzostw.

W sezonie Euroligue 1998-1999 Bourges został wyeliminowany na stadionie ćwierćfinałowej, pobity przez przyszłego zwycięzcę konkursu Ružomberok przez dwa zwycięstwa, 65 do 58 podczas decydującej rundy zakwestionowanej w Ružomberok.

W 2000 r. Bourges rywalizowała w swoim trzecim finale Euroligue, ale nie udało się o 3 punkty przeciwko Słowii Ružomberoka (67 do 64 po dwóch przedłużeniach) po wyeliminowaniu Moskwy Rosjan w półfinale, w którym zdobyła 5 punktów w 38 minutach ^{[[[ 4 ]} . Podczas finału gra 47 z 50 minut gry, oznaczając 8 punktów, przyjmując 5 zbiórek i dostarczając 5 asyst ^{[[[ 5 ]} .

W ostatnim czwórce Euroligu 2000-2001 w Messina spotyka się dwa francuskie kluby w finale. Valenciennes, który jest niepokonany w zawodach, wyeliminował Czechów Brno w półfinałach, Tangi Souvré wygrywają go za swoją rolę przed Węgrzyanami Pecs 62 do 52. Ostatecznie ustalono na ostatni koszyk Cathy Melina który przecina całe pole po dostawie po wyrównaniu Valenciennes ^{[[[ 6 ]} . Na scenie francuskiej Valenciennes zemści się, zdobywając tytuł mistrza Francji, wygrywając nowy turniej Federacji.

Zwycięstwo USVO we mistrzostwach francuskich to początek dominacji tego ostatniego klubu w francuskiej koszykówce. Bourges rozegrał finał w 2002 roku.

W ostatnim sezonie Souvré w koszulce Tangos klub Bourges nie dociera do finału mistrzostw, po raz pierwszy od 1994 roku. Klub grał nowy EuroLigue Four, ponownie zakwestionowany u siebie. Powinien argumentować o tym podczas kontuzji, a bursztyny kończy się na czwartym miejscu, wyeliminowany przez Valenciennes na wyniku od 89 do 57 ^{[[[ 7 ]} , tytuł wygrał Rosjanie z Ummc Iekaterinburg.

W maju ogłosiła, że ​​położyła kres karierze sportowej, aby utrzymać stanowisko w zarządzaniu marketingiem klubu ^{[[[ 8 ]} .

Zespół francuski [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zaczęła w Blue Jersey z młodszą drużyną francuską, z którą rywalizowała w Mistrzostwach Europy w 1985 roku. Wystąpiła również w dwóch europejskich mistrzostwach juniorów, w 1986 i 1988 roku.

Podczas jej pierwszego zawodów w Jersey of the Blues, podczas Mistrzostw Europy w 1989 roku, granym w Bułgarii, zakończyła na ósmym i ostatnim miejscu.

Następnie następuje po pustym okresie, w którym Francja gra na trzecim poziomie europejskim. W 1993 r., Podczas powrotu do elity europejskiej podczas Mistrzostw Europy w 1993 roku, francuskie kobiety pokonały Rosję, a następnie na Węgrzech, aby znaleźć w półfinałowych Włoszech, które ewoluowały w domu. Francuzi w końcu wygrali od 56 do 54, aby dotrzeć do finału, ale muszą poddać się Hiszpanii w wyniku od 63 do 53 ^{[[[ Pierwszy ]} . Francuzi rywalizują w Igrzyskach Goodwill w 1994 roku, o których konkurs zdobyli srebrny medal, pobity przez Stany Zjednoczone w wyniku od 87 do 63 ^{[[[ 9 ]} . Po zakończeniu mistrzostw świata w 1994 roku w 9 ^{To jest} Place, Francja rozczarowuje podczas Mistrzostw Europy w 1995 r., Domyślając się, że jego oświadczenia w prasie jest wykluczone z grupy na kwalifikacje rozegrane w 1996 roku.

W 1997 roku znalazła swojego byłego trenera Mirande, Alain Jardel zamiast trenera. Zrobił swojego kapitana przed nami. Daje także tę kapitał obszerną rolę, tworząc przekaźnik z innymi graczami, z którymi nie miał relacji osobistych ^{[[[ dziesięć ]} .

Francja kończy się brązowym medalem na Morzu Śródziemnym, a następnie zakwalifikowała się do następnych Mistrzostw Europy podczas Europejskiej Rundy Challenge of Tel Awiw.

Podczas mistrzostw Europy w 1999 r., Zakwestionowanej w Polsce, drużyna francuska stała się pierwszym francuskim wyborem kobiet zbiorowego, który zakwalifikował się na letnie igrzyska olimpijskie. Ta kwalifikacja jest uzyskiwana dzięki zwycięstwu w ćwierćfinale przeciwko Jugosławii ^{[[[ 11 ]} . Następnie Francja wygrała półfinał przeciwko Słowacji w wyniku od 66 do 39, aby uzyskać prawo do rzucenia wyzwania biegunom, którzy ewoluują w domu. Te prowadzone przez Małgorzata Dydka, ostatecznie wygrały europejski tytuł o wyniku od 59 do 56. Pozycja lidera Souvré jest ważna w jej zespole: w ten sposób spędza czterdzieści minut meczu na prokuraturze podczas spotkania w Jugosławii ^{[[[ 11 ]} .

Podczas Igrzysk Olimpijskich w Sydney France wygrała pierwsze cztery mecze, zanim przegrała z Australią. Francja jest przeciwna w ćwierćfinale do Korei Południowej. Jest zaskoczona grą tych przeciwników, w oparciu o szybkość i adres i nie może usiąść jej gry na podstawie obrony i kontroli gry. Korea Południowa wygrywa spotkanie 68 do 59 ^{[[[ dwunasty ]} . Francja w końcu kończy konkurencję na piątym miejscu. Podczas tych gier Souvré zapewnia 6,4 punktu i 2,43 asysty ^{[[[ 13 ]} . Nawet ten konkurs pozostaje porażką sportową dla Francuzów, wydarzenie pozostaje jednym z najważniejszych wspomnień w jego karierze: «Jako gracz miałem trzy bardzo wyjątkowe momenty. Pierwszym był bycie olimpijczykiem. To było niesamowite być częścią całego doświadczenia olimpijskiego i atmosfery » ^{[[[ 14 ]} .

Francja rywalizuje w Mistrzostwach Europy w 2001 roku u siebie. Po tym, jak mecz grupowy wygrał boleśnie przez Francję przeciwko Ukrainie, znajduje słowa, aby ponownie uruchomić swoją drużynę: „Ale w co wierzymy?” Jeśli nie gramy wszystkich meczów na poziomie 110%, jesteśmy całkowicie banalną drużyną ” ^{[[[ 15 ]} . Francja kontynuuje zwycięstwa przeciwko Polsce (73–66), Hiszpanii (70–64), Słowacji (72–56). W półfinale francuskie kobiety eliminują Litwę w wyniku od 75 do 44, aby uzyskać dostęp do finału w Le Mans przeciwko Rosji, kierowanej przez jego byłego trenera Bourgesa, Vadima Kapranova i gdzie jego koleżanka z drużyny Ilona Korstine ewoluuje. Francuzi zdobywają 73 punkty w najlepszej obronie konkurencji (56,3 punktu stracił przed spotkaniem), aby wygrać 73 do 68, przynosząc 11 punktów, w tym jeden 3 na 6 do trzech punktów. W trakcie konkursu spawany przynosi 7,4 punktu, 5,6 asyst i 1,6 zbiórek w 23 minuty ^{[[[ 16 ]} .

Grała ostatnie zawody z Bleues podczas Mistrzostw Świata w 2002 roku, które grały w Chinach. Podczas Pucharu Świata została ranna w kostce podczas pierwszego spotkania, sprzeciwiając się jej Kubie. Po tej kontuzji ogłosiła swoją decyzję o powstrzymaniu kariery międzynarodowej na dzień przed ćwierćfinalem swoich kolegów z Australii ^{[[[ 17 ]} . W przypadku braku ich kapitana i Isabelle Fijalkowskiego, która przeszła na emeryturę, francuscy gracze zajęli ósme miejsce.

Obowiązki zawodowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Od tamtej pory pracuje Listopad 2003 W Fiba Europe, europejska Federacja Koszykówki. Jest dyrektorem zarządzającym Fiba Europe Properties , agencja, która dba o zarządzanie marketingiem, merchandisingiem i prawami telewizyjnymi Fiba Europe i wszystkich tych wydarzeń. Kieruje sześcioma osobami w swoim dziale, który obejmuje sektor komunikacji, mediów, marketingu, merchandisingu i wydarzeń.

Była prezesem Komisji Koszykówki Kobiet w FIBA, ale musiała zrezygnować z tego stanowiska, ponieważ nie mogła być zarówno wybrana, jak i zatrudniona.

Poślubiła Jean-Daniel Vacheron 9 września 2006 w Sanclerre (kochanie).

Służyła również jako konsultant w Sport+, szczególnie podczas meczów Eurobasket Women 2005. Pełniła tę samą pozycję konsultanta podczas Mistrzostw Europy 2011 i w Londynie Igrzyskach Olimpijskich, a następnie Rio do Francji telewizji ^{[[[ 19 ] W [[[ 20 ]} .

W Wrzesień 2016 , zostaje mianowana dyrektorem generalnym National Volleyball League, która zarządza kobietami i męskimi zawodami francuskich klubów ^{[[[ 21 ]} .

W Czerwiec 2017 , jest konsultantką W9 na półfinał, a następnie finał francuskiego zespołu kobiet w 2017 roku Eurobasket z Vincentem Couëffé ^{[[[ 22 ]} .

Gracz [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zespół francuski [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Lista zbiorowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Brała również udział w Mistrzostwach Świata w 1994 roku ( 9 ^{To jest} ) i 2002 ( 8 ^{To jest} ), a także na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney w 2000 roku ( 5 ^{To jest} , pierwszy naród europejski).

Brała udział w dwóch innych końcowych fazach Mistrzostw Europy, kończąc 8 ^{To jest} 1989 Mistrzostwa Europy i zajęły od 10 do 14 ^{To jest} Podczas Mistrzostw Europy w 1995 roku.

Indywidualne nagrody [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Klub [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Lista zbiorowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Francuski :
  • 8 razy mistrzyni Francji: 1988, 1989, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000 (finalist w 2001 i 2002);
  • Turnieje federacyjne: 1996, 1999, 2000, 2001;
• Europejski:

Indywidualne nagrody [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Francuski :
• Europejski:

Statystyki osobowe w Kobiet’s Basketball League (LFB) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

pora roku	M	Min	2pts			3pts			Lf			Odbić się				Pd	F	BP	Int	C	Rok	Zwrotnica
			R	T	%	R	T	%	R	T	%	O	D	T	T							T	Moy.
1998-1999 Bourges	28	31.1	77	166	46.4	36	103	35	28	36	77,8	16	sześćdziesiąt cztery	80	2.9	146	–	2.1	2.2	0,04	12.32	218	7.8
1999-2000 Bourges	28	35.4	72	168	42,9	43	111	38,7	20	30	66.7	dziesięć	81	91	3.3	169	–	1.8	2.3	0,2	12.57	207	7.4
2000-2001 Bourges	25	28.1	51	136	37,5	42	118	35.6	9	13	69.2	9	71	80	3.2	116	–	1.7	2.4	0,04	9.72	153	6.1
2001-2002 Bourges	29	30	53	162	32	35	112	trzydziesty pierwszy	23	25	92	9	85	dziewięćdziesiąt cztery	3	176	–	1.6	2.0	0,2	11	164	5
2002-2003 Bourges	26	27,5	6	14	42,9	43	135	31.9	11	14	78,6	8	62	70	2.7	4.7	2.4	1.3	2.1	0.1	7.2	152	5.8

Statystyki w Europie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Statystyki w konkurencji europejskiej

Pora roku	konkurs	M	Min	2pts		3pts		Lf		Odbić się			Pd	F	BP	Int	C	Zwrotnica
				R / T	%	R/t	%	R/t	%	O	D	T						T	Moy.
1992-1993 [[[ 23 ]	Coupe ronchetti	2	22.0	6/12	50.0	6/10	60.0	3/3	100.0	3.0	5.0	8.0	4.0	4.0	1.0	4.0	0,0	33	16.5
1994-1995 [[[ 24 ]		15	34,9	27/54	50.0	21/65	32.3	41/50	82,0	0,8	2.1	2.9	4.4	2.7	2.1	2.9	0,0	158	10.5
1995-1996 [[[ 25 ]	Champion Club Cup	14	34,9	10/25	40.0	14/47	29,8	27/35	77.1	0,4	2.7	3.1	3.6	3.1	2.7	1.5	0,0	89	6.4
1996-1997 [[[ 26 ]	Euroligue	18	35.2	25/39	64.1	26/65	40.0	38/51	74,5	0.1	3.6	3.7	4.8	2.7	2.6	1.7	0,0	166	9.2
1997-1998 [[[ 27 ]		19	38.1	21/40	52,5	23/62	37.1	19/24	79.2	0,3	2.6	2.8	4.1	3.2	2.0	2.7	0,0	130	6.8
1998-1999 [[[ 28 ]		16	34,3	23/41	56.1	20/49	40.8	24/25	96.0	0,5	2.3	2.8	3.5	2.9	2.0	2.6	0,0	130	8.1
1999-2000 [[[ 29 ]		19	37,6	12/39	30,8	7/73	27.4	39/46	84,8	0,2	2.9	3.1	3.9	3.2	2.0	2.2	0,0	123	6.5
2000-2001 [[[ 30 ]		16	29,9	10/23	43,5	23/80	28.8	15/23	65.2	0,4	2.4	2.8	3.3	3.2	2.0	1.8	0,2	104	6.5
2001-2002 [[[ trzydziesty pierwszy ]		16	30.4	5/15	33.3	7/296	38.2	11/10	90,9	0,2	2.5	2.7	3.4	2.5	2.2	1.9	0.1	107	6.7
2002-2003 [[[ 32 ]		19	28.7	4/16	25.0	35/83	42.2	14/15	93.3	0,4	2.2	2.6	4.1	2.5	2.2	1.7	0.1	127	6.7

W 2001 roku uzyskała złoty medal Akademii Sportu ^{[[[ 35 ]} .

W 2002 roku otrzymała Gold Rooster francuskiej Federacji Koszykówki ^{[[[ 36 ]} .

W 2011 roku została uhonorowana przez francuską koszykówkę, integrując promocję francuskiej akademii koszykówki w 2011 roku ^{[[[ 37 ]} .

W 2012 roku otrzymała kryształową piłkę od francuskiej federacji koszykówki ^{[[[ 38 ]} .

W 2013 r. Otrzymała tytuł Glory of Sport przez Federację Międzynarodowych French Sport (FISF) ^{[[[ 39 ]} .

W grudniu 2021 r. Otrzymała z rąk prezydenta Republiki Emmanuela Macrona, insygnia oficera Legionu Honoru ^{[[[ 40 ]} .

• Zasoby sportowe :
• Zasób audiowizualny :