Zadzwoń do wyszukiwania – Wikipédia
Odwołaj wyszukiwanie to pierwszy album Katie Melua wydany w 2003 roku.
Muzycznie ten album wyprodukowany przez Mike’a Batta znajduje się między lekkim „bar-jazz” a bluesem, związanym z wpływami ludowymi. Zwrócimy również uwagę na klasyczne elementy, które wzbogacają album dzięki wykonaniu ” Irlandzka orkiestra filmowa „Dzięki temu pierwszemu albumowi Katie Melua osiągnęła pierwsze miejsce na brytyjskich listach przebojów, a wkrótce po przekłuce na rynku muzycznym całej Europy i Stanów Zjednoczonych. W Wielkiej Brytanii album został sprzedany po ponad 1,8 miliona egzemplarzy.
Pierwszy album anglo-georgijskiej piosenkarki Katie Melua został wydany w Wielkiej Brytanii, 3 listopada 2003 Brit School for Performing Arts . Album został wyprodukowany przez Mike’a Batta, który odkrył Katie Melua, szukając piosenkarza do jazzowego opaski, do jej marki dramato. W tej chwili Katie Melua zaśpiewała swoją piosenkę z kompozycji, Faraway Voice.
Latem 2003 roku Melua opublikował singiel najbliższą Crazy, która osiągnęła dziesiąte miejsce na brytyjskich listach przebojów. Katie Melua i Mike Batt następnie skutecznie przestrzegali strategii w Eva Cassidi i jego hicie Nad tęczą . Animator BBC Terry Wogan, podbity jego głosem, podobno uczyniła piosenkę Katie Melua tytułem lata w jej programie radiowym. Inni animatorzy następnie podążyli za jego przykładem.
Jesienią album Odwołaj wyszukiwanie , wkrótce po wydaniu, dołączył do brytyjskich list przebojów, aw styczniu 2004 r., Po powrocie, po raz pierwszy osiągnął pierwsze miejsce, album stanie się w sumie sześciokrotnie platyny. W kwietniu 2004 r. Album został wydany w Niemczech, gdzie osiągnął ósme miejsce, a dwudziestu dziewiąty w Szwajcarii. Podczas wydania drugiego albumu piosenkarza, Kawałek po kawałku W Odwołaj wyszukiwanie nadal był na wykresach niektórych krajów.
Album wykorzystał – Made Or Not – publikacji popularności artystów takich jak Jamie Cullum i Norah Jones, którzy wydali Little Time, zanim jej album Come Away Me. Katie Melua wyjaśniła swój sukces przez ludzi, że ludzie chcą czegoś innego niż coś innego niż coś innego niż coś innego niż coś innego niż coś innego niż coś innego niż Muzyka „coś z ciekawymi melodiami i tekstami, artystów, którzy są muzykami”. W wywiadzie dla Magazynu Rolling Stone Katie Melua mówiła o oskarżeniach, że jej album jest tylko serią sukcesu Norah Jones, jak następuje:
‘ ( ( z ) ) Kiedy rozpoczęliśmy rekord, Norah Jones nie był jeszcze problemem, dopiero pod koniec produkcji, kiedy wszystkie główne etykiety zostały anulowane i zdecydowaliśmy się na małą niezależną etykietę, drzwi zaczęły się otwierać. ⇔ Kiedy zaczęliśmy album, Norah Jones był jeszcze nieznany, i dopiero pod koniec produkcji, kiedy wszyscy główne firmy odmówili nam i zdecydowaliśmy się na małą niezależną etykietę, którą drzwi zaczęły się otwierać (powiedziałbym. prosta przeszłość.) »
Poniższa krytyka polegała na tym, że sukces albumu był spowodowany tylko producentem i kierownikiem Katie Melua. To był punkt widzenia Amy Winehouse, współczesny z Katie, podczas wywiadu:
„Jestem autorką, podczas gdy ona [Melua] pozwala sobie, aby jej piosenki zostały napisane […], musi pomyśleć, że to jej sataniczny dzień szczęścia […] To nie jest tak, jakby Jamie Cullum, Śpiewała stare piosenki, śpiewa nowe piosenki, które pisze dla niej jej menedżer Mike Batt. »»
Ta gwałtowna krytyka może być wyświetlona na umiarkowanym sukcesie albumu Winehouse, szczery , który osiąga tylko trzynaste miejsce na brytyjskich listach przebojów. W rzeczywistości , tytuły daux Odwołaj wyszukiwanie (Belfast i Faraway Voice) są napisane przez samą Katie, a cztery inne to okładki z lat 50. i sześćdziesiąt.
W komentarzach Odwołaj wyszukiwanie , Często przeprowadzane jest porównanie Katie Melua z Norah Jones, których muzyka ma oczywiste podobieństwa. Dwaj artyści używają tego samego ujęcia niewinności i czystości. Ponadto ich muzyka jest zdominowana przez bluesa i jazz. ( ( z ) ) Dlatego zajmują się podobną (głównie męską) warstwą nabywców, która ze względu na muzyczną orientację struktury wiekowej wychodzi głównie poza 30, a zatem raczej zwiększa format dorosłych współczesnych niż wspólna muzyka pop. ⇔ Są one skierowane do tej samej publicznej (ogólnie męskiej), a ze względu na orientację muzyczną klasy wiekowej lat trzydziestych, a zatem są bardziej w formacie współczesnego dorosłego niż pop.
Większość tytułów na albumie to słodkie ballady zabarwione Jazz i Blues.
Oprzyrządowanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Piosenki są głównie, przynajmniej w pierwszej części, elegancko zorganizowane z instrumentami akustycznymi: fortepian, podwójny bas, gitara. Następnie sznurki i lasy tworzą matę dźwiękową w piosence. Na przykład w najbliższej szalonej refren dodanej do początkowej składu gitary akustycznej, fortepianu i basu grupy strun. Jest to bardziej oznaczone liniami, lasem i rogami w tytule Jamesa Alan Shelton, Lilac Wine.
Jazz [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Tytuły takie jak Delores J. Silver i interpretowane przez gwiazdy takie jak Frank Sinatra, Ella Fitzgerald lub Cab Calloway, Naucz się bluesa , Lub Odwołaj wyszukiwanie Wykonaj delikatną obsługę fortepianu i grę baterii z miotłami, jak zwykle słyszymy w muzyce barowej.
W Naucz się bluesa , nie tylko styl akompaniamentu sprawia, że odniesienie do jazzu jest jasne, ale także harmonię (jestem 9 – D 7 – G Maj7 – fdim – mam 7 – D 7 – G – EB), przy użyciu siódmej, dziewiątej, zmniejszonej umowy, modulacji chromatycznej (przejście z G do EB)
( ( z ) ) Improwisne „ryzyko” instrumentalistów wykracza poza styl jazzowy lat 40. i 50. XX wieku, są bardziej unikane na korzyść głosu głosowego i ograniczają się do maksymalnie 20 sekund pod względem szerszego spektrum kupującego. ⇔ Improwizacje w stylu jazzowym czterdziestu i pięćdziesięciu są unikające w celu podkreślenia piosenki i są ograniczone do maksimum na plażach o długości dwudziestu sekund.
Blues [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
( ( z ) ) W nieco szybszym tytule czołgającym się na wzgórze, który pochodzi od brytyjskiego muzyka bluesa Johna Mayalla, grupa rytmiczna podkreśla następujące huśtawki Raya Charlesa-base z 32-stałową postacią w drugim ósmym: ⇔ W tytule brytyjskiego bluesmanu Johna Mayala, czołgającego się na wzgórzu, nieco szybszym, jest rytmicznym wzorem następującej bazy huśtawki, z potrójną postać w pierwszym czasie: ( ( z ) ) Tytuły takie jak mój afrodyzjak to ty lub kpiący ptak sprawiają, że twoje wzory do naśladowania z bluesa byliby wyraźnie słyszalne. ⇔ Tytuły takie jak Mój afrodyzjak to ty OU Mockingbird Song subtelnie ujawniają przykłady bluesa. Mój afrodyzjak to ty Użyj we wstępie, wzór fortepianu powszechnie używany w kontekście bluesa:
L’PRINCE De Mokingbirg Song , tytuł oparty na tradycyjnej kołysanki Cicho małe dziecko przypomina nagrania Johna Lee Hookera lub Blind Willie Walker. ( ( z ) ) Meluas brzmi dużym zasięgu tonowym w wysokości głosu sopranowego, nawet w kontekście jazzowym i bluesowym, stosunkowo „czystym” i wydaje się raczej klasyczny w tytułach takich jak wino liliowe lub dalekowzroczny głos z punktu widzenia intonacji. ⇔ Wpływ bluesa jest jeszcze bardziej zauważalny w służbie na żywo nagrania Na scenie i za kulisami , z zniekształceniem gitary Jima Cregan i bardziej zdenerwowanej gry perkusji Henry’ego Spinettiego.
Głaz [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Tytuł Randy Newman, Myślę, że dzisiaj będzie padać , zabrane przez Ninę Simone, Joe Cocker, UB40 lub Bette Midler, są w stylu rockowych ballad Billy Joela lub Eltona Johna. Poniższy przykład z w pełni przepisanymi umowami fortepianowymi wyraźnie to ilustruje:
Ludowy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Piosenka Belfast Nie zawdzięcza swojego uroku „przeciążonej” aranżacji, ale prostym wzorze gitarowania dostępnego dla każdego początkującego, a także głosowi Katie Melua. Wpływ ludowy jest znacznie bardziej zauważalny w dokumencie Na scenie i za kulisami , kiedy Katie śpiewa dla niej piosenkę, w towarzystwie jej gitary w stylu Nasillard Boba Dylana o najpiękniejszym efekcie. W tym samym stylu, ale z muzycznym występem wirtuozowym, możemy zacytować Daleki głos .
Dystrybucja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
W celu dystrybucji wyszukiwania producent Mike Batt wybrał doświadczonych muzyków. Należy wspomnieć o Mike Batt, pianistę, (*1950), gitarzystom Jima Cregan (*1946) i Chris Spedding (1944), perkusistę Henry Spinetti (*1951), podobnie jak basista Tim Harris. Wszyscy mają, obok swojej pracy jako muzycy studyjni, nagrali albumy, niektórzy byli nawet członkami znanych grup. Spedding był członkiem Family Dog i już pracował (między innymi) Elton John, Tom Waits lub Roxy Music. Cregan był członkiem Family i Cockney Rebel i grał jako muzyk akompaniamentu dla Rod Stewart i Cat Stevens. Spinetti grał w grupie stada wraz z Andy Bown (obecnie członkiem status quo) i uczestniczył w sesjach nagrań dla Erica Claptona, Rogera Daltreya i Procola Haruma.
W wywiadzie dla Na scenie i za kulisami , Katie Melua kilkakrotnie świadczy jej szacunek dla swoich muzyków. Fakt, że to ci sami muzycy nagrali drugi album Katie, Kawałek po kawałku , pokazuje znaczenie linków, które mieli. ( ( z ) ) Ponadto, z wyjątkiem Speddinga, byli także członkami zespołu na żywo podczas wycieczki, aby odwołać wyszukiwanie, Batt lubi również nazywać to trio „trzema starymi gospodarstwami”. ⇔
W kilku tytułach grupa była wspierana przez Irlandzka orkiestra filmowa , pod kierunkiem Alana Smale’a. To w szczególności las i mosiądz nadają pewne tytuły dźwięk dużego pasma. Ponadto melancholiczna atmosfera niektórych tytułów została wzmocniona przez dno instrumentów strunowych.
Jeśli chodzi o treść i w aspekcie lirycznym, teksty należą w zwykłych ramach muzyki popularnej. Używane są różne formy rymów, takie jak płaskie rymy („Word – Mockingbird – Sing – Ring” w Piosenka Mockingbird ), Podrobione rymy („Night – Light – Delight”, w Wino liliowe ), Skrzyżowane rymy („halt – księżyc – wina – wkrótce” w Obwiniaj to za księżyc ; Mój afrodyzjak to ty ), które pocierają ramiona bardziej wolnymi formularzami ( Belfast ).
Pieśni miłosne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Większość piosenek mówi o euforii, wędrowaniu i rozczarowaniach miłości, jak w Najbliższa szalona rzecz :
„Nigdy nie byłem tak blisko szaleństwa jak teraz,
Myśląc o byciu 22, działając jakbym miał tylko 17 lat,
To najbliższa szaleństwo, jakiej nigdy nie znałem ”
W Wino liliowe , Miłość jest porównywana z pokusą i odurzającymi efektami wina.
„Wino liliowe jest miękkie i odurzające,
Jak moja miłość,
Wino liliowe, czuję!
Jak moja miłość ”
Piosenka Odwołaj wyszukiwanie Świętuje miłość i parę jako wyzwolenie i nowe spojrzenie na życie, a Obwiniaj to za księżyc Zauważa utratę samopoczucia w wyniku pasji.
„Zupełnie na zewnątrz,
Nigdy bym nie znał świata
Jak to widzę dzisiaj,
Mam wrażenie
Że nie wymazuje. »»
– Odwołaj wyszukiwanie
„Będę winić księżyc,
Nie chciałem tak szybko się zakochać.
Byłem dobrze, czułem się silny,
Nie chciałem się w nikim zakochać. »»
– Obwiniaj to za księżyc
W jasnym seksualnym języku, związanym z dużą ironią, jest to na przykład w piosence Piosenka Mockingbirg …
„Kiedy ten mężczyzna i ja będziemy mężem”
Zatrzymam to w łóżku,
A kiedy mój człowiek nie jest gorący,
Dam mu szklankę wódki,
A kiedy było silne,
Zatrzymam się z nim całą noc ”
… lub w Mój afrodyzjak to ty :
„Okej, mogłem wąchać proszek rogu nosorożca,
Następnie idź spać z gumowymi rękawiczkami,
Ale nie potrzebuję stymulantów,
Mikstury, balsamy lub inne wtyczki,
Jestem zakochany,
Innymi słowy ”
Blues [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Znajdujemy stereotypy bluesowe w Myślę, że dzisiaj będzie padać ”:
„Złamane okna i puste korytarze,
Blady księżyc prążkowany z szarym na niebie ”
Naucz się bluesa Definiuje – w odpowiednim muzycznym pokryciu – samotność i doświadczenie straty jako podstawowy powód bluesa:
„Papierosy, które zapalasz jeden po drugim,
Nie pomoże ci zapomnieć, kiedy stracisz kochanka,
Po prostu palisz pochodnię, której nie możesz wyłączyć,
Ale jesteś na właściwej drodze, aby nauczyć się bluesa. »»
Klisza mężczyzny ciężko pracującej, który ryzykuje bezpieczeństwo zatrudnienia muzyki, jest używany przez Czołgając się na wzgórze :
„Więc zatrzymuję się pewnego dnia, aby spróbować zrozumieć,
Zrezygnuję bez cienia wątpliwości,
Śpiewać bluesa, które tak dużo wiem. »»
Inspiracje osobiste [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Dwa tytuły pod wpływem muzyki ludowej, Belfast I Daleki głos , zwróć się do innych przedmiotów. Piosenki napisane nie Katie Melua mają silne odniesienie do jej dzieciństwa i młodości. Zawartość Belfast Prowadzi dzieciństwo Katie w Belfaście w Irlandii Północnej, gdzie piosenkarka żyła przyjemnym dzieciństwem. Dodano to walka Irlandii Północnej o niepodległość od Wielkiej Brytanii, co znajduje odzwierciedlenie w wojnie między katolikami ( Koty , z angielskiego Katolicy , tłumacząc dosłownie przez rozmowy ) i protestanci (których ubrania myśli o pingwinach, Pingwiny po angielsku) :
„Obrazy ulg na ścianach
Są kolorowe, ale w żaden sposób nie są Matisse.
I jestem podzielony między pingwinami i kotami,
Ale pytanie nie brzmi nie wiedzieć, które zwierzę mam,
Pytanie brzmi, jak latać,
Pytanie brzmi, aby umrzeć dziewięć razy. »»
Daleki głos jest hołdem dla wielkiego modelu Katie, piosenkarki Evy Cassidy, która zmarła w 1996 roku i której muzyka nie odnotowała sukcesu dopiero pięć lat później.
„Głosy odległych,
Słyszymy twój głos
Co to jest usłyszane?
Ale nie ma od ciebie słowa.
Czy jesteś poza tymi wzgórzami? »»
25 października 2004 wydało Specjalna edycja bonusowa , transmituj do Bożego Narodzenia 2004 r., Która zawiera, oprócz płyty CD identycznej z pierwszą edycją, 75 -minutową DVD. Ten zawiera wideocilps Najbliższa szalona rzecz W Czołgając się na wzgórze W Odwołaj wyszukiwanie , a także twórca tego ostatniego. Zawiera także dokument Na scenie i za kulisami . Ten pokazuje Katie Melua podczas trasy koncertowej w Wielkiej Brytanii Fairfield Halls do Croydona (te wyciągi, a także inne, są również na żywo DVD Znowu w drodze ). Poza tym podczas trasy koncertowej są też strzały Katie, za kulisami, a także wywiady z jego muzykami, Jimem Creganem, Henry Spinetti i innymi.
Obok Specjalna edycja bonusowa , Katie Melua wydała pudełko Znowu w drodze , w tym dwa DVD, które zawierają usługi Katie na żywo na różnych koncertach. Pierwszy DVD zawiera cały koncert Belod, z którego mogliśmy już zobaczyć wyciągi w dokumencie Na scenie i za kulisami . Jako przypomnienie, Katie zagrała ten koncert piosenki Screamina „Jay Hawkins z 1956 roku, Rzucam na ciebie czar , które w szczególności zajęły Nina Simone i Creedence Clearwater Revival, a także Piosenka rocznicowa , od Eva Cassidy. Podczas gdy koncert został nakręcony z profesjonalnym sprzętem, koncert w Royal Albert Hall Pojawienie się na drugim DVD zostało zarejestrowane przez sto uczniów z tyloma kamerami. Oprócz tych fragmentów, druga DVD zawiera fragmenty z występu Katie Melua w 46664 w dniu 19 marca 2005 r. W George (Republika Południowej Afryki), w której inicjator tej serii koncertów z korzyścią dla jego fundacji POR pomaga asystować. Na tym koncercie Katie Melua Chanta, w towarzystwie Briana Maya i Rogera Taylora, z The Queen Group, tytuł Za dużo miłości cię zabije .
| płyta CD | Bonus-DVD |
|---|---|
|
|
W nawiasach nazwy kompozytorów piosenek.
Japońska wersja zawiera dodatkowy utwór, Głęboki fiolet , z parafii Mitchell i Peter de Rose. W wersji winylowej albumu tytuły 1 do 6 znajdują się po stronie A, a tytuły od 7 do 12 po stronie B.
– Nie został umieszczony na wykresach |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
Recent Comments