Barbara Paulus – Wikipedia

Barbara Paulus (Wenen, 1 september 1970) is een voormalig tennisspeelster uit Oostenrijk. Zij was actief in het proftennis van 1986 tot en met 2001.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Paulus debuteerde in 1986 op het ITF-toernooi van Monviso (Italië). Zij stond in 1987 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Wels (Oostenrijk) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Slowaakse Denisa Krajčovičová te verslaan. In totaal won zij twee ITF-titels, de laatste in 1994 in Maribor (Slovenië).

In 1986 kwalificeerde Paulus zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Buenos Aires. Zij bereikte er de tweede ronde, waarin zij verloor van de Nederlandse Nicole Jagerman. Zij stond in 1988 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Genève – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Amerikaanse Lori McNeil te verslaan. In totaal won zij zes WTA-titels, de laatste in 1997 in Warschau.

Haar beste prestatie op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de tiende plaats, die zij bereikte in november 1996.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Paulus was weinig actief in het dubbelspel. Zij won geen ITF-titels maar wel een WTA-titel: op het toernooi van Sofia in 1988, samen met de Spaanse Conchita Martínez.

Haar beste prestatie op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 83e plaats, die zij bereikte in juli 1989.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1989–1997 maakte Paulus deel uit van het Oostenrijkse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 9–13. In 1990 bereikte zij de halve finale van de Wereldgroep, door achtereenvolgens te zegevieren over Bulgarije, Japan en Groot-Brittannië – in de halve finale moesten zij de duimen leggen voor de Amerikaanse dames.[1]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1986 165 310
1987 70 405
1988 25 137
1989 24 89
1990 15 338
1991 25 234
1992 208
1993 259
1994 108
1995 23
1996 13
1997 24
1998 45

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1988-05-22 Vlag van Zwitserland WTA Genève gravel Vlag van de Verenigde Staten Lori McNeil 6-4, 5-7, 6-1
2. 1990-05-27 Vlag van Zwitserland WTA Genève gravel Vlag van Canada Helen Kelesi 2-6, 7-5, 7-6
3. 1995-09-17 Vlag van Polen WTA Warschau gravel Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai 7-6, 4-6, 6-1
4. 1995-11-19 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van China Yi Jingqian 6-4, 6-3
5. 1996-08-11 Vlag van Oostenrijk WTA Maria Lankowitz gravel Vlag van Italië Sandra Cecchini opg.
6. 1997-07-27 Vlag van Polen WTA Warschau gravel Vlag van Slowakije Henrieta Nagyová 6-4, 6-4
verloren finales
1. 1988-08-14 Vlag van Bulgarije WTA Sofia gravel Vlag van Spanje Conchita Martínez 1-6, 2-6
2. 1989-07-16 Vlag van Frankrijk WTA Arcachon gravel Vlag van Oostenrijk Judith Wiesner 3-6, 7-6, 1-6
3. 1990-01-14 Vlag van Australië WTA Sydney hardcourt Vlag van Sovjet-Unie Natallja Zverava 6-4, 1-6, 3-6
4. 1990-07-13 Vlag van Italië WTA Palermo gravel Vlag van de Bondsrepubliek Duitsland Isabel Cueto 2-6, 2-6
5. 1990-10-21 Vlag van Duitsland WTA Filderstadt tapijt (i) Vlag van de Verenigde Staten Mary Joe Fernandez 1-6, 3-6
6. 1996-01-06 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Sandra Cacic 3-6, 6-1, 4-6
7. 1996-04-07 Vlag van de Verenigde Staten WTA Hilton Head gravel Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario 2-6, 6-2, 2-6
8. 1996-05-25 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van de Verenigde Staten Lindsay Davenport 3-6, 6-7
9. 1996-09-22 Vlag van Polen WTA Warschau gravel Vlag van Slowakije Henrieta Nagyová 6-3, 2-6, 1-6
10. 1996-11-03 Vlag van Rusland WTA Moskou tapijt (i) Vlag van Spanje Conchita Martínez 1-6, 6-4, 4-6
11. 1997-10-26 Vlag van Luxemburg WTA Luxemburg tapijt (i) Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer 4-6, 6-3, 5-7

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]