Stevie Nicks – Wikipedia

Stephanie Lynn “Stevie” Nicks (Phoenix (Arizona), 26 mei 1948) is een Amerikaanse zangeres.

In het midden van de jaren 70 werd Nicks een megaster als charismatische zangeres van de (voormalige) Engelse bluesformatie Fleetwood Mac, waar ze in 1974 als “package deal” werd aangenomen door Mick Fleetwood, daar waar het eigenlijk alleen om haar toenmalige levensgezel Lindsey Buckingham ging.^[1]
Nicks paste echter wonderwel in het nieuwe concept en ze zette samen met Buckingham de band weer op de kaart.

Nicks leerde Buckingham kennen in 1968 op de middelbare school en daar speelden ze samen een tijdje in de band Fritz.
Na de middelbare school werkte Buckingham als sessiemuzikant en deed Nicks allerlei werkzaamheden om de huur te betalen. Daar waar Lindsey geregeld “gigs” had met de Everly Brothers, werkte Nicks als serveerster en poetsvrouw (waaronder bij Olsen)??? in verschillende restaurants.

In 1973 dook het duo de studio in voor hun eerste plaat Buckingham Nicks. Een typische westcoast-sound met verdienstelijk samenspel van zowel Nicks als Buckingham. Een demonstratie van technicus Keith Olsen aan Mick Fleetwood zette de deuren open voor een samenwerking met Fleetwood Mac. Olsen verklaarde later dat hij Fleetwood wilde overtuigen van zijn eigen kwaliteiten als technicus.
Het samenwerkingsverband met Fleetwood Mac kwam medio januari in 1975 tot stand. De eerste LP, simpelweg Fleetwood Mac genaamd, bevat nummers als Rhiannon (a story ’bout a Welsh witch) en Landslide. Zij brak definitief door na het schrijven van Dreams. Dit van het album Rumours afkomstige nummer behaalde de eerste plaats in de Billboard Charts van Amerika. Ook op de opvolger Tusk wist ze enkele meesterwerken te produceren waaronder Sara, een nummer dat was opgedragen aan een van haar persoonlijke vriendinnen.

Na de wereldtournee van 1979-1980 stortte ze in en raakte verslaafd aan cocaïne en alcohol. In 1981 kwam haar eerste soloalbum uit, genaamd Bella Donna en dit album werd een wereldsucces. Een samenwerkingsverband met o.a. rocker Tom Petty en slidegitarist Waddy Wachtel (die ze nog kende uit de Buckingham-Nicks-periode), bracht één hit (Stop draggin’ my heart around) en het duet Leather and lace met “Eagle” Don Henley. Met laatstgenoemde had ze ooit een korte relatie.
Na haar derde album laat ze zich vrijwillig opnemen in een Betty Ford kliniek om van haar drugsverslaving af te komen. In deze periode loopt ook haar relatie met Jimmy Iovine spaak.
Vervolgens raakt ze verslaafd aan slaapmedicatie, iets wat haar onbetrouwbaar en wispelturig maakt. Ze verschijnt geregeld niet tijdens opnamesessies voor het album Tango in the Night.

Als ze in 1997 haar comeback maakt is ze schoon van alles en leeft een teruggetrokken leven. Ze sprankelt weer als vanouds en zet een geweldige re-entrance neer op The dance. Haar karakteristieke werkwijze en manier van handelen wordt duidelijk in de documentaire Say you will waarbij ze een duidelijk aandeel neemt in alle beslissingen. Ze laat ook haar sociale gezicht zien.

Ze maakt nog geregeld soloalbums en is al jaren de meest succesvolle artiest uit de Fleetwood Mac-familie. Nicks is een voorbeeld voor rocksterren als Sheryl Crow en de Dixie Chicks. Stevie bezocht met Fleetwood Mac in het najaar van 2003 Europa (Engeland, Ierland en Duitsland). In het najaar van 2009 was er een uitgebreide tournee waarbij ze ook Rotterdam en Antwerpen aandeden.

In 2005 bracht ze samen met Deep Dish een cover van haar eigen nummer Dreams uit.

In februari 2011 verscheen haar nieuwe single: ‘Secret Love’, als voorbode van het nieuwe album ‘In Your Dreams’ dat in mei 2011 is verschenen. Het nummer is de uiteindelijke versie van een outtake welke al rond 1976 is opgenomen. Het album is grotendeels geproduceerd door Dave Stewart (Eurythmics). Ook doet ze mee aan de serie American Horror Story, in seizoenen 3 en 8.

Nicks werd in 2018 de eerste vrouw die twee keer in The Rock Hall of Fame opgenomen werd.

In 2020 maakte ze bekend te werken aan een film rond haar beroemde lied Rhiannon.

Zie ook discografie Fleetwood Mac.

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Buckingham Nicks	1973	–			met Lindsey Buckingham
Bella Donna	1981	15-08-1981	20	9
The Wild Heart	1983	02-07-1983	13	8
Rock a Little	1985	01-02-1986	48	5
The Other Side of the Mirror	1989	17-06-1989	24	13
Time Space – The Best of Stevie Nicks	1991	21-09-1991	61	5	Verzamelalbum
In Your Dreams	06-05-2011	07-05-2011	47	4

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
In Your Dreams	2011	14-05-2011	90	1
24 Karat Gold – Songs from the Vault	2014	11-10-2014	116	4
Stand Back	2019	04-05-2019	155	1

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Whenever I Call You ‘Friend’	1978	30-09-1978	13	8	met Kenny Loggins / #15 in de Single Top 100
Stop Draggin’ My Heart Around	1981	25-07-1981	tip4	–	met Tom Petty & The Heartbreakers / #43 in de Single Top 100
Stand Back	1983	16-07-1983	23	4	#29 in de Single Top 100
Rooms on Fire	1989	03-06-1989	15	6	#20 in de Single Top 100
1-2-3	1998	–			met Kenny Loggins / #41 in de Single Top 100
Dreams	2006	13-05-2006	18	7	met Deep Dish / #29 in de Single Top 100

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Rooms on Fire	1989	08-07-1989	30	4
Dreams	2006	13-05-2016	42	6	met Deep Dish
You Can’t Fix This	2013	16-03-2013	tip47	–	met Dave Grohl, Taylor Hawkins & Rami Jaffee
Not Fade Away	2013	21-09-2013	tip70	–
The Dealer	2014	06-07-2014	tip72	–
Prove You Wrong	2019	29-06-2019	tip	–	met Sheryl Crow & Maren Morris
Find Your Way Back Home	2020	13-06-2020	tip	–	met Neil Finn & Christine McVie

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000	’99	’00	’01	’02	’03	’04	’05	’06	’07	’08	’09	’10	’11	’12	’13	’14	’15	’16	’17	’18	’19	’20	’21
Edge of Seventeen	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	1938
Stand Back	–	1745	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Whenever I Call You ‘Friend’ (met Kenny Loggins)	1509	1583	1682	1919	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–