[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki5\/ariane-6-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki5\/ariane-6-wikipedia\/","headline":"Ariane 6 – Wikipedia","name":"Ariane 6 – Wikipedia","description":"before-content-x4 De Ariane 6 is de zesde generatie draagraket van het Arianeprogramma. De ontwikkeling van de Ariane 6 wordt gefinancierd","datePublished":"2022-03-16","dateModified":"2022-03-16","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki5\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki5\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/c9645c498c9701c88b89b8537773dd7c?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/c9645c498c9701c88b89b8537773dd7c?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/5\/54\/Centre_Spatial_Guyanais_-_Ariane_6_Launchpad_%28Under_construction%29.jpg\/260px-Centre_Spatial_Guyanais_-_Ariane_6_Launchpad_%28Under_construction%29.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/5\/54\/Centre_Spatial_Guyanais_-_Ariane_6_Launchpad_%28Under_construction%29.jpg\/260px-Centre_Spatial_Guyanais_-_Ariane_6_Launchpad_%28Under_construction%29.jpg","height":"260","width":"260"},"video":[null,null,null,null],"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki5\/ariane-6-wikipedia\/","about":["Wiki"],"wordCount":4745,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4De Ariane 6 is de zesde generatie draagraket van het Arianeprogramma. De ontwikkeling van de Ariane 6 wordt gefinancierd door de ESA, gebouwd door ArianeGroup en ge\u00ebxploiteerd door Arianespace dat de raketten zal gebruiken voor de lancering van commerci\u00eble satellieten.       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Het definitieve ontwerp van Ariane 6 werd eind 2014 vastgesteld en sindsdien is de raket in ontwikkeling.[2] De aanvankelijke planning voorzag in een eerste lancering in 2020 en later in 2021.[3] De eerste lancering wordt in oktober 2022 verwacht.[4][5][6]Zo’n vertraging is overigens niet ongebruikelijk. De ontwikkeling van drie concurreren nieuwe raketten (Vulcan, OmegA en New Glenn) is ook enkele jaren uitgelopen. Met de Ariane 6 zou de kostprijs voor het lanceren van satellieten tot 6500\u00a0kg in een geostationaire baan (GTO) rond de aarde beduidend lager moeten uitvallen dan met de Ariane 5. Toch zou de prijs van \u20ac85 miljoen voor een lancering met de Ariane 6.4 en \u20ac69 miljoen met de Ariane 6.2 te hoog zijn om de concurrentie aan te gaan met SpaceX en Chinese Lange Mars raketten.[7]De eerste boeking voor een Ariane 6 werd in 2017 gesloten met ESA dat vier Galileo-satellieten wil laten lanceren op twee Ariane 6.2-vluchten. ESA houdt echter de mogelijkheid open om dit door vier Sojoez-raketten van Arianespace te laten gebeuren mocht de Ariane 6 niet op tijd klaar zijn.[8]       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Het eerste contract voor commerci\u00eble lanceringen werd op 11 september 2018 bekendgemaakt. Het betreft een aantal lanceringen voor Eutelsat.[9] De eerste Ariane 6-lancering zal een aantal satellieten voor satelliet-internetbedrijf OneWeb betreffen. Deze vlucht zal in de 6.2-configuratie zijn.[10]Op 6 mei 2019 maakte ArianeSpace bekend een eerste serie van 14 Ariane 6-raketten bij ArianeGroup te hebben besteld. Hierbij is niet de testraket voor de eerste vlucht inbegrepen.[11][12]De Ariane 6 wordt ontwikkeld in twee varianten. De A62-variant met 2 vastebrandstofboosters en een zwaardere variant A64 met 4 vastebrandstofboosters.[13][14]De lichtere A62 is een medium-lift-configuratie die samen met de toekomstige krachtiger uitvoeringen van de Vega-raket (Vega C en Vega E) de Ariane-Sojoez op den duur overbodig moet maken. De A64-configuratie vervangt de krachtiger Ariane 5. In 2020 werden de totale voorlopige kosten voor de ontwikkeling van Ariane 6 sinds de start van het programma geraamd op 3,8 miljard euro.[15]       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Wanneer de eerste en tweede trap aankomen op het Centre Spatial Guyanais (CSG) bij Kourou in Frans-Guyana worden deze in een horizontale integratiehangar aan elkaar gemonteerd. Daarna wordt de raket naar lanceerplatform ELA-4 (Ensemble de Lancement Ariane) verplaatst waar deze overeind gezet wordt. Op ELA-4 is een mobiele, verticale integratiehangar die over het lanceerplatform heen staat. Op die plek worden de vastebrandstofmotoren en de neuskegel met de vracht op de raket gemonteerd. Ook wordt de raket aangesloten op de tank- en lanceersystemen. Daarna wordt de mobiele integratiehangar weg van het lanceerplatform gereden en staat de raket klaar voor de inwerkingstelling van de lanceersequentie.[16]Table of ContentsMotoren[bewerken | brontekst bewerken]P120C[bewerken | brontekst bewerken]Vulcain 2.1[bewerken | brontekst bewerken]Vinci[bewerken | brontekst bewerken]Neuskegel[bewerken | brontekst bewerken]Lanceerplaats[bewerken | brontekst bewerken]Motoren[bewerken | brontekst bewerken]Voor de Ariane 6 zijn drie type raketmotoren ontwikkeld. De P120C vaste raketmotor voor de boosters, de Vulcain 2.1 hoofdmotor en de Vinci voor de bovenste trap. In oktober 2020 waren deze allen getest en goedgekeurd om in gebruik te worden genomen.[17]P120C[bewerken | brontekst bewerken]De side-boosters, vaste brandstofmotoren van het type P120C worden ook toegepast als eerste trap van de Vega C een krachtiger uitvoering van de Vega die in 2022 in gebruik genomen zou moeten worden. Dit levert een besparing op de ontwikkelingskosten op. De P120C is de grootste vastebrandstofmotor uit een stuk die ooit werd gebouwd.[18]Op 16 juli 2018 werd de eerste P120C op lanceerplatform ELA-1 (Vega-platform) van het Centre Spatial Guyanais aan een Static Fire-test onderworpen.[19] Op 28 januari 2019 werd deze test herhaald. Deze eerste twee P120C waren naar Vega-C-specificaties gebouwd. Op 7 oktober 2020 werd ook een P120C Ariane 6-sidebooster getest.[17]Vulcain 2.1[bewerken | brontekst bewerken]De Vulcain motor wordt geproduceerd door Snecma Moteurs uit Frankrijk, Avio uit Itali\u00eb en GKN uit Zweden.[20] De eerste Vulcain 2.1-hoofdmotor is in 2018 en 2019 op het testterrein van de DLR in het Duitse Lampoldshausen getest.[21] Het is een gemoderniseerde versie van de Vulcain die als hoofdmotor van de Ariane 5 wordt gebruikt. De straalpijp is een stuk steviger en moderne technieken als 3D-printen worden toegepast in de productie. De ontsteking vindt plaats vanaf de grond in plaats van in de motor zelf, wat de motor simpeler houdt.Vinci[bewerken | brontekst bewerken]De upperstage van de Ariane 6 zal door de nieuwe Vinci-motor worden aangedreven. De ontwikkeling van deze motor begon in 2006 en was aanvankelijk als een upgrade voor de Ariane 5 bedoeld. De Vinci heeft dezelfde specifieke impuls als de RL10 van Aerojet Rocketdyne (Centaur, Delta IV, SLS, OmegA) maar levert 64% meer stuwkracht. In oktober 2018 werd de testfase van de Vinci succesvol afgerond na 15 minuten achter elkaar te hebben gebrand en is deze gecertificeerd voor gebruik.[17][22][23]Neuskegel[bewerken | brontekst bewerken]De neuskegel wordt geleverd door RUAG-Space uit Zwitserland dat marktleider is op het gebied van de productie van grote neuskegels.[24]Lanceerplaats[bewerken | brontekst bewerken]  Lanceerplaats Ariane 6 in aanbouw in 2019Net als voorgaande Ariane-raketten zal de Ariane 6 vanaf het Centre Spatial Guyanais in Frans-Guyana worden gelanceerd. In 2016 werd gestart met de aanleg van het nieuw te bouwen lanceerplatform (ELA-4) en in september 2021 werd het lanceercomplex geopend. De belangrijkste elementen bestaan uit het lanceerplatform met twee uitlaatkanalen, het mobiele portaal en het assemblagegebouw van het lanceervoertuig.[25] De uiteindelijke integratie van Ariane 6 zal plaatsvinden in het mobiele portaal zoals dat ook gebeurt bij Sojoez en Vega.[26][27]Voor de ontwikkeling van Ariane 6 werkt ESA samen met meer dan 600 bedrijven in 13 Europese landen waaronder Nederland. De ophangingsframes die de krachten van de motoren van de eerste en tweede trap op de rest van rakettrap overbrengen, zijn bij Airbus Defence and Space in Oegstgeest ontwikkeld en worden daar ook geproduceerd.[28][29]Referenties\u2191 a b (en) Space Launch Report Ariane 6. Spacelaunchreport.com. Gearchiveerd op 11 november 2020. Geraadpleegd op 7 december 2021.\u2191 (en) de Selding, Peter B., ESA Members Agree To Build Ariane 6, Fund Station Through 2017. Spacenews.com (2 december 2014). Gearchiveerd op 8 januari 2022. Geraadpleegd op 1 december 2021.\u2191 (en) Henry, Caleb, ESA confirms Ariane 6 delay to 2021. Spacenews.com (9 juli 2020). Gearchiveerd op 8 januari 2022. Geraadpleegd op 1 december 2021.\u2191 (en) Ariane 6 undergoing preparations for its 2022 debut. NASASpaceflight.com (29 oktober 2021). Gearchiveerd op 7 november 2021. Geraadpleegd op 6 november 2021.\u2191 (en) Ariane 62 Demo Flight. Next Spaceflight.com. Gearchiveerd op 6 november 2021. Geraadpleegd op 6 november 2021.\u2191 (en) Rainbow, Jason, The Ariane 6 countdown: Q&A with ArianeGroup civil program manager Franck Huiban. Spacenews.com (19 november 2021). Gearchiveerd op 8 januari 2022. Geraadpleegd op 19 november 2021.\u2191 (fr) Cabirol, Michel, Privatisation d\u2019Ariane 6\u00a0: comment Airbus et Safran n\u00e9gocient le “casse du si\u00e8cle”. Latribune.fr (7 juli 2014). Gearchiveerd op 3 december 2021. Geraadpleegd op 3 december 2021.\u2191 (en) Henry, Caleb, ESA signs up as Ariane 6 inaugural customer with two Galileo missions. Spacenews.com (14 september 2017). Gearchiveerd op 8 januari 2022. Geraadpleegd op 1 december 2021.\u2191 (en) Stephen ClarkArianespace signs Eutelsat as first commercial customer for new Ariane 6 rocket, Spaceflight Now, 11 september 2018. Gearchiveerd op 3 juli 2021.\u2191 (en) Clark, Stephen, OneWeb announced as customer for inaugural Ariane 6 launch. Spaceflightnow.com (5 maart 2019). Gearchiveerd op 1 december 2021. Geraadpleegd op 1 december 2021.\u2191 (en) Henry, Caleb, ArianeGroup starting Ariane 6 production after new ESA agreement. Spacenews.com (18 april 2019). Gearchiveerd op 8 januari 2022. Geraadpleegd op 8 november 2021.\u2191 (en) European space launch: Arianespace starts manufacturing first batch of Ariane-6 launch-vehicles. Spacewatch.global (Mei 2019). Gearchiveerd op 8 november 2021. Geraadpleegd op 8 november 2021.\u2191 (en) Ariane 6. CNES.fr. Gearchiveerd op 15 januari 2015. Geraadpleegd op 1 december 2021.\u2191 (en) Ariane 6. CNES.fr (20 november 2020). Gearchiveerd op 1 december 2021. Geraadpleegd op 1 december 2021.\u2191 (en) Parsonson, Andrew, ESA requests \u20ac230 million more for Ariane 6 as maiden flight slips to 2022. Spacenews.com (29 oktober 2020). Gearchiveerd op 8 januari 2022. Geraadpleegd op 20 november 2021.\u2191 (en) Ariane 6 at Europe\u2019s Spaceport (animatie van Ariane 6 integratie). Youtube. European Space Agency, ESA (5 juni 2019). Geraadpleegd op 1 december 2021.\u2191 a b c (en) All engines for Ariane 6 complete qualification tests. ESA.int (15 oktober 2020). Gearchiveerd op 3 december 2021. Geraadpleegd op 3 december 2021.\u2191 (en) Krishna, Swapna, The largest-ever solid rocket engine is ready for its first static fire. Engadget.com (9 juli 2018). Gearchiveerd op 3 februari 2019. Geraadpleegd op 1 december 2021.\u2191 (en) Ariane 6 New P120C engine successfully tested. CNES.fr (15 juli 2018). Gearchiveerd op 1 december 2021. Geraadpleegd op 1 december 2021.\u2191 (en) Neal, Mihir, ESA delays Ariane 6 launch to the second half of 2021. Nasaspaceflight.com (10 juli 2020). Gearchiveerd op 21 november 2021. Geraadpleegd op 21 november 2021.\u2191 (en) Ariane 6\u2019s Vulcain engine set for first firing. ESA.int (30 oktober 2017). Gearchiveerd op 21 november 2021. Geraadpleegd op 21 november 2021.\u2191 (en) Berger, Eric, Rocket Report: SpaceX nabs another contract, Vector cashes in, Vulcan delay. Arstechnica.com (28 oktober 2018). Gearchiveerd op 1 december 2021. Geraadpleegd op 1 december 2021.\u2191 (en) Ariane 6: Vinci engine hot fire test. Youtube.com. SciNews (17 september 2016). Geraadpleegd op 3 december 2021.\u2191 (en) Ariane 6 development on track. ESA.int (6 juni 2019). Gearchiveerd op 8 november 2021. Geraadpleegd op 8 november 2021.\u2191 (en) Ariane 6 launch complex \u2013 December 2021 (Video). Youtube.com. ESA.int (7 januari 2022). Geraadpleegd op 8 januari 2022.\u2191 (en) Ariane 6 launch complex inaugurated at Europe\u2019s Spaceport. ESA.int (28 september 2021). Gearchiveerd op 23 oktober 2021. Geraadpleegd op 23 oktober 2021.\u2191 (en) Welcome to the Ariane 6 launch complex (Video). Youtube.com. European Space Agency, ESA (20 oktober 2021). Geraadpleegd op 3 december 2021.\u2191 (nl) Airbus Leiden bouwt mee aan nieuwe Ariane-raket. NOS (20 juni 2017). Gearchiveerd op 19 november 2021. Geraadpleegd op 19 november 2021.\u2191 (en) Italy and France sign agreement on space launchers. Reuters.com (27 november 2021). Gearchiveerd op 7 december 2021. Geraadpleegd op 7 december 2021.     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki5\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki5\/ariane-6-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Ariane 6 – Wikipedia"}}]}]