[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki7\/alexandre-luigini-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki7\/alexandre-luigini-wikipedia\/","headline":"Alexandre Luigini – Wikipedia","name":"Alexandre Luigini – Wikipedia","description":"before-content-x4 Alexandre-Cl\u00e9ment-L\u00e9on-Joseph Luigini (Lyon, 9 maart 1850 \u2013 Parijs, 29 juli 1906) was een Frans componist, muziekpedagoog, dirigent en violist.","datePublished":"2022-03-19","dateModified":"2022-03-19","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki7\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki7\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/c9645c498c9701c88b89b8537773dd7c?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/c9645c498c9701c88b89b8537773dd7c?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/nl.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","url":"https:\/\/nl.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","height":"1","width":"1"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki7\/alexandre-luigini-wikipedia\/","about":["Wiki"],"wordCount":1938,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Alexandre-Cl\u00e9ment-L\u00e9on-Joseph Luigini (Lyon, 9 maart 1850 \u2013 Parijs, 29 juli 1906) was een Frans componist, muziekpedagoog, dirigent en violist.       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Luigini groeide in een muzikantengezin op. Zijn grootouders waren afkomstig uit Modena, maar vertrokken naar Frankrijk, omdat zijn grootvader een aanstelling als trompettist aan het Grand-Th\u00e9\u00e2tre in Lyon kreeg. Zijn vader Joseph Luigini was eveneens muzikant, componist en dirigent en werd later dirigent van het orkest van het Grand-Th\u00e9\u00e2tre te Lyon. Alexandre Luigini studeerde aan het Conservatoire national sup\u00e9rieur de musique in Parijs bij Joseph Massart (viool), Augustin Savard (harmonie) en Jules Massenet (compositie). Na het behalen van zijn diploma’s, onder meer met een tweede prijs voor viool, kwam hij in 1872 naar Lyon terug en werd violist in het orkest van het Grand-Th\u00e9\u00e2tre. In 1877 werd hij zelf dirigent van dit orkest. In deze functie was het vanzelfsprekend, dat hij jaarlijks een bepaald aantal werken voor het theater componeerde.Hij was eveneens docent voor harmonieleer en compositie aan het conservatorium van Lyon en bleef in deze functie tot 1890. In richtte hij de Concert du Conservatoire op en werd hun dirigent en in 1881 was hij oprichter van de Concert populaire de Bellecourt in Lyon.In 1897 verliet hij Lyon en werd dirigent aan de Op\u00e9ra-Comique in Parijs, waar hij tot aan zijn dood in 1906 woonde. Aldaar dirigeerde hij bijvoorbeeld op 24 mei 1899 de premi\u00e8re van de opera Cendrillon van Jules Massenet, maar ook Le Juif polonais (1900) van Camille Erlanger, L’Ouragan (1901) van Alfred Bruneau, Muguette (1903) van Edmond Missa, L’enfant roi (1905) van Alfred Bruneau, Miarka (1905) van Alexandre Georges en Aphrodite (1906) van Camille Erlanger.       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Zijn composities ontstonden meestal vanuit de theaterpraktijk. Hij schreef vooral balletmuziek, twee opera’s en suites voor orkest. Daarnaast ontstonden een reeks van liederen en ook werken voor kamermuziekformaties zoals strijkkwartetten. Ongetwijfeld is zijn Ballet \u00e9gyptien, op. 12 het bekendste werk. Oorspronkelijk was het gecomponeerd voor de 2e akte van Giuseppe Verdis opera A\u00efda, toen hij die in 1886 programmeerde voor een uitvoering in Lyon. In de jaren 1920 verkreeg zijn werk grote bekendheid door toedoen van het trio Wilson, Keppel en Betty, dat het Ballet \u00e9gyptien als achtergrondmuziek gebruikte.Op 17 augustus 1869 huwde hij Jeanne M\u00e9ra. Samen hadden zij twee kinderen, namelijk Ferdinand (1870-1943), een kunstschilder, en Caroline (1873-1968), een harpiste.In zijn geboortestad Lyon is een straat naar hem vernoemd, de rue Alexandre-Luigini.[1]Table of Contents       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]Muziektheater[bewerken | brontekst bewerken]Opera’s[bewerken | brontekst bewerken]Operettes[bewerken | brontekst bewerken]Balletten[bewerken | brontekst bewerken]Vocale muziek[bewerken | brontekst bewerken]Werken voor koor[bewerken | brontekst bewerken]Liederen[bewerken | brontekst bewerken]Kamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]Werken voor piano[bewerken | brontekst bewerken]Werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]1874 L’orage  (Il pleut berg\u00e8re), variations carnavalesques voor viool en orkest (of piano), op. 61875 Romance in D majeur, voor viool en orkest, op.91878 Marche solennelle, op. 81887 Grand duo de concert in G majeur, voor 2 violen en orkest (of piano), op. 261895 Fantaisie sur des th\u00e8mes du “Samson et Dalila” de Camille Saint-Sa\u00ebns1896 Ballet russe, voor orkest, op. 23CzardasValse lenteSc\u00e8neMazurkaMarche russe1897 Marousia-Gavotte, voor orkest, op. 461898 Jour de f\u00eate \u2013  F\u00eate arabe, voor orkest, op. 49Danse soudannaiseChanson arabeDanse du ventre1903 Sc\u00e8ne de ballet, voor orkest, op. 57 \u2013 ook bekend onder de titel: Le r\u00eave de Bacchylis, gebaseerd op een gedicht van \u00c9douard No\u00ebl1904 Le printemps \u2013 po\u00e9sie musicale (1871), op. 59Carnaval turc, symfonisch gedicht voor orkest, op. 51Dans les bois, pastorale voor 2 hobo’s en orkestInvocation, r\u00eaverie mystique voor strijkorkestLa Voix des Cloches, op. 18Marche de l’\u00c9mir, voor orkest, op. 4Noctambule, grande valseOuverture symphoniqueRomance, voor hoorn en orkest, op. 48Romance symphonique, voor orkest, op. 65Saltarelle, voor viool en orkestWerken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]Andante cantabile, voor blaasinstrumenten en harp, op. 41Ballet \u00e9gyptien, op. 12[2] \u2013 bewerkt door H. Fernand (1952), Louis-Philippe Laurendeau (1945), David Bennett (1957), Gosling MolBallet russe, op. 23 \u2013 bewerkt door Grognet en Frank WinterbottomGloria victis!, cantate patriotique voor mannenkoor, harmonieorkest, tamboeren en es-trompetten, op. 33 \u2013 tekst: Paul BertnayMuziektheater[bewerken | brontekst bewerken]Opera’s[bewerken | brontekst bewerken]Voltooid\u00a0intitelaktespremi\u00e8relibretto1877Les caprices de Margot1 akte13 april 1877, Lyon, Grand-Th\u00e9\u00e2tre de LyonM. Coste-Labaume1878La Reine des fleurs1878, LyonOperettes[bewerken | brontekst bewerken]Balletten[bewerken | brontekst bewerken]Voltooid\u00a0intitelaktespremi\u00e8relibrettochoreografie1870Le r\u00eave de Nicette2 bedrijven20 februari 1870, Lyon, Grand-Th\u00e9\u00e2tre de Lyon1874Ballet \u00e9gyptien, op. 128 taferelen13 januari 1875, Lyon, Grand-Th\u00e9\u00e2tre de Lyon1876Anges et d\u00e9mons3 aktes, 5 taferelen1876, Lyon, Grand-Th\u00e9\u00e2tre de Lyon1883Les Noces d’Ivanovna1883, Lyon, Grand-Th\u00e9\u00e2tre de Lyon1889Le Bivouac1889, Lyon, Grand-Th\u00e9\u00e2tre de Lyon1891Les \u00c9charpes1891, Lyon, Grand-Th\u00e9\u00e2tre de Lyon1891Rayon d’or1891, Lyon, Grand-Th\u00e9\u00e2tre de Lyon1891Rose et Papillon1891, Lyon, Grand-Th\u00e9\u00e2tre de Lyon1892Le Meunier1892, Lyon, Grand-Th\u00e9\u00e2tre de Lyon1894Arlequin \u00e9colierpetit ballet d’enfants Louis XV4 april 1894, Lyon, Grand-Th\u00e9\u00e2tre1894Dauritha1894, Lyon, Grand-Th\u00e9\u00e2tre de LyonVocale muziek[bewerken | brontekst bewerken]Werken voor koor[bewerken | brontekst bewerken]Liederen[bewerken | brontekst bewerken]1880 Guitarina (Souvenir d’Espagne), voor sopraan en piano \u2013 tekst: L. Leclair1882 Zingara, Chanson Boh\u00e9mienne, voor zangstem en piano \u2013 tekst: L. Leclair1883 Mon beau r\u00eave, voor zangstem en piano, op. 17 \u2013 tekst: G. Dumoraize1905 Credo d’amour, voor bariton (of mezzosopraan) en piano1906 No\u00ebl d’amour, voor zangstem en piano, op. 66 \u2013 tekst: Maurice HennequinHymne \u00e0 la charit\u00e9, voor zangstem \u2013 tekst: Camille RoyKamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]1873 Strijkkwartet nr. 1 in D majeur, op. 51874 Strijkkwartet nr. 21875 Strijkkwartet nr. 3 in G majeur, op. 531880 Strijkkwartet nr. 41886 Six petits Morceaux, voor viool en piano \u2013 bundel 1 = op. 14 \u2013 bundel 2 = op. 281904 Caprice, voor kornet en piano, op. 601905 Trois pi\u00e8ces, voor 2 violen en piano, op. 61Aubade, voor 3 dwarsfluiten, hobo, 2 klarinetten, fagot, 3 hoorns en harp, op. 13Lichte stukken, voor viool en piano, op. 14Page d’album, 3 lichte stukken voor viool en piano, op. 54S\u00e9r\u00e9nade Romantique, voor dwarsfluit, viool, cello, piano en orgel, op. 27Suite instructive \u2013 trois petits morceaux, voor viool en piano, op. 47Werken voor piano[bewerken | brontekst bewerken]La Voix des Cloches, op. 18Lambert M. Surhone, Mariam T. Tennoe, Susan F. Henssonow: Alexandre Luigini, Betascript Publishing, 2010. 80 p., ISBN 978-613-4-69263-2Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music\u00a0: composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki7\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/nl\/wiki7\/alexandre-luigini-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Alexandre Luigini – Wikipedia"}}]}]