Mieczysław Stodolski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mieczysław Stodolski

Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1881
Miradze

Data i miejsce śmierci

20 stycznia 1960
Warszawa

Dyrektor Dyrekcji Kolei w Krakowie
Okres

od 1934

Poprzednik

Aleksander Bobkowski

Następca

Józef Wołkanowski

Dyrektor Dyrekcji Kolei w Poznaniu
Okres

od 1945
do 1950

Poprzednik

Ludwig Holtz

Następca

Józef Pieprzyk

Odznaczenia

Mieczysław Kazimierz Stodolski (ur. 15 kwietnia 1881 w Miradzach, zm. 20 stycznia 1960 w Warszawie) – polski inżynier i urzędnik kolejowy.

Urodził się w rodzinie Wiktora (zm. 1902) i Marii z Nagórskich (1842–1907)[1]. Ukończył gimnazjum w Kaliszu. Studiował na wydziale mechanicznym Politechniki Warszawskiej, ukończył w 1909[2]Kijowski Instytut Politechniczny Imperatora Aleksandra II (Національний технічний університет України „Київський політехнічний інститут імені Ігоря Сікорського”). Z kolejnictwem związany od 1909, m.in. jako urzędnik w Ministerstwie Kolei Żelaznych, starszy referent Departamentu Mechanicznego i Zasobów w Ministerstwie Komunikacji[3], naczelnik wydziału mechanicznego Dyrekcji Kolei w Poznaniu (1930–1932), zastępca dyrektora (1932–1934) i dyrektor Dyrekcji Kolei Państwowych w Krakowie (1934), dyrektor Departamentu Mechanicznego i Zasobów Kolejowych w Ministerstwie Komunikacji (od lipca 1934)[4], dyrektor Dyrekcji Kolei w Poznaniu (1945–1950). W 1937 był także Prezesem Ligi Popierania Turystyki[5].

W drugiej połowie 1945 został wybrany prezesem zarządu reaktywowanego Aeroklubu Poznańskiego[6].

Od 4 stycznia 1914 był mężem Eugenii z d. Michno (1886–1967), z którą miał córkę Annę (ur. 1914)[7] i syna Stefana (1919–2002), podporucznika AK, ps. Sobol, walczącego w powstaniu warszawskim[8].

Zmarł w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 269-1-14,15)[1].

  1. ab Cmentarz Stare Powązki: WIKTOR STODOLSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-08] .
  2. ab Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 292. [dostęp 2021-08-11].
  3. Dz. Urz. Min. Komunikacji Nr 2 z 9 lutego 1928 r. Zawiadomienia: Skład Wyższej Komisji Dyscyplinarnej przy Ministerstwie Komunikacji orzekającej w II instancji od dnia i stycznia 1928 roku.
  4. Głos Mazowiecki : katolickie pismo codzienne. R. 2, 1934 nr 156 (11 VII), Płock, 1934 [dostęp 2020-02-08] .
  5. „Tydzień Gór” : Wisła (Śląsk), 15-22 sierpnia 1937 / [Liga Popierania Turystyki, Polskie Koleje Państwowe].
  6. Aeroklub Poznański, www.aeroklub.poznan.pl [dostęp 2020-02-08] .
  7. Mieczysław Stodolski, geni_family_tree [dostęp 2021-01-18]  (pol.).
  8. Powstańcze Biogramy – Stefan Stodolski, www.1944.pl [dostęp 2021-01-18]  (pol.).
  9. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi w służbie państwowej”.
  10. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu rozwoju kolejnictwa i pracy społecznej”.
  11. M.P. z 1939 r. nr 86, poz. 195 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  12. M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 118 za zasługi położone w dziele organizacji administracji Kolejowej oraz odbudowy i uruchomienia komunikacji i transportu kolejowego na terenie kraju”.
  • Henryk Zięba: Monografia Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Poznaniu 1945–1992, ZDOKP Poznań 1993, s. 880.
  • egz. mieś. Inżynier Kolejowy.
  • Biogram Mieczysława Stodolskiego, [w:] Hanna Łaskarzewska: Bohdana Korzeniowskiego przygoda bibliotekarska, Roczniki Biblioteczne 52, 2008, s. 145.