[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/2016\/12\/26\/macedoniusz-konsul-wikipedia-wolna-encyklopedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/2016\/12\/26\/macedoniusz-konsul-wikipedia-wolna-encyklopedia\/","headline":"Macedoniusz konsul \u2013 Wikipedia, wolna encyklopedia","name":"Macedoniusz konsul \u2013 Wikipedia, wolna encyklopedia","description":"Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Macedoniusz konsul \u039c\u03b1\u03ba\u03b7\u03b4\u03cc\u03bd\u03b9\u03bf\u03c2 \u03c5\u03c0\u03b1\u03c4\u03b9\u03ba\u03cc\u03c2 Data \u015bmierci VI wiek J\u0119zyk grecki Dziedzina sztuki epigramat Macedoniusz konsul albo","datePublished":"2016-12-26","dateModified":"2016-12-26","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/c9645c498c9701c88b89b8537773dd7c?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/c9645c498c9701c88b89b8537773dd7c?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/pl.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","url":"https:\/\/pl.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","height":"1","width":"1"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/2016\/12\/26\/macedoniusz-konsul-wikipedia-wolna-encyklopedia\/","wordCount":1285,"articleBody":"Z Wikipedii, wolnej encyklopedii  Macedoniusz konsul\u039c\u03b1\u03ba\u03b7\u03b4\u03cc\u03bd\u03b9\u03bf\u03c2 \u03c5\u03c0\u03b1\u03c4\u03b9\u03ba\u03cc\u03c2  Data  \u015bmierciVI wiekJ\u0119zykgreckiDziedzina sztukiepigramatMacedoniusz konsul albo Macedoniusz Scholastyk (gr.: \u039c\u03b1\u03ba\u03b7\u03b4\u03cc\u03bd\u03b9\u03bf\u03c2 lub \u038e\u03c0\u03b1\u03c4\u03bf\u03c2 \u039c\u03b1\u03ba\u03b5\u03b4\u03cc\u03bd\u03b9\u03bf\u03c2, \u03bf \u0398\u03b5\u03c3\u03c3\u03b1\u03bb\u03bf\u03bd\u03b9\u03ba\u03b5\u03cd\u03c2) \u2013 poeta bizanty\u0144ski z VI wieku, autor epigramat\u00f3w.  O samym Macedoniuszu wiadomo jedynie, \u017ce piastowa\u0142 wysoki urz\u0105d konsula (h\u00fdpatos) za panowania cesarza Justyniana I (527-565)[1]. Nale\u017ca\u0142 do grona elity intelektualnej stolicy prawnik\u00f3w i humanist\u00f3w (scholastik\u00f2j) Konstantynopola, skupionych wok\u00f3\u0142 Agatiasza Scholastyka. Nale\u017celi do niego znany poeta Pawe\u0142 Silencjariusz, prefekt Julian z Egiptu oraz Arabiusz Scholastyk, Eratostenes Scholastyk, Eutolmiusz Scholastyk, Ireneusz Referendarz, Izydor Scholastyk, Jan Barbukalos, Julian Antikensor, Leoncjusz Scholastyk, Teetet Scholastyk i Tomasz Scholastyk. Wszyscy oni tworzyli epigramy pos\u0142uguj\u0105c si\u0119 j\u0119zykiem klasycznym oraz wyniesion\u0105 ze szk\u00f3\u0142 wiedz\u0105 mitologiczn\u0105 i historyczn\u0105. Pisali na te same tematy, cho\u0107 w nowym uj\u0119ciu i z odmienn\u0105 point\u0105. Prawdopodobnie odczytywali w\u0142asne utwory podczas wsp\u00f3lnych spotka\u0144 towarzyskich[2].Agatiasz wyda\u0142 44 epigramy Macedoniusza w Antologii nowych epigram\u00f3w. Za po\u015brednictwem jego zbioru trafi\u0142y one potem do Antologii palaty\u0144skiej[3].Macedoniusz uprawia\u0142 wszystkie rodzaje epigramu: mi\u0142osne, wotywne, nagrobkowe, popisowe, refleksyjne i biesiadne. Motywy czerpa\u0142 z Wie\u0144ca Meleagra z Gadary, Palladasa, z sielanek Teokryta i poet\u00f3w sobie wsp\u00f3\u0142czesnych: Agatiasza i Silencjariusza[1].Na\u015bladowaniem innych poet\u00f3w jest g\u0142\u00f3wnie jego 14 zachowanych epigram\u00f3w erotycznych. Tam gdzie decyduje si\u0119 na samodzielno\u015b\u0107, jego dowcip jest wymuszony: szydzi z maluj\u0105cej si\u0119 pi\u0119kno\u015bci (XI 370) lub pobrz\u0119kuje kies\u0105 przed drzwiami dziewczyny m\u00f3wi\u0105c: Ze z\u0142otem \u015bcigam Erosa, bo i praca pszcz\u00f3\u0142 nie odbywa si\u0119 za pomoc\u0105 p\u0142uga i motyki, lecz rosistej wiosny, a z\u0142oto miodu Afrodyty jest r\u00f3\u017cnorodnym pracownikiem. Za s\u0142odycz rozkoszy ofiaruje s\u0142odycz z\u0142ota, pl\u0105cz\u0105c si\u0119 w przeno\u015bniach i przeciwstawieniach[4]. Inn\u0105 dziewczyn\u0119 prosi, by wyleczy\u0142a jego ran\u0119 sw\u0105 pi\u0119kno\u015bci\u0105, wszak zada\u0142a mu j\u0105 swoj\u0105 mi\u0142o\u015bci\u0105 (V 225). Jeszcze innej obiecuje, \u017ce b\u0119dzie lepszym kochankiem, bo po winobraniu mi\u0142o\u015bci zadba o sam krzak winnej latoro\u015bli, gdy go pokryj\u0105 niteczki zmarszczek (V 227). Nie przeszkadza mu to jednak, gdy kochanka zwodzi go, \u017ce przyjdzie wieczorem, przestrzec j\u0105 przed wieczorem jej \u017cycia (V 233). Na widok odwiedzaj\u0105cej go kochanki wybucha rado\u015bci\u0105, jest jak rozbitek zalewany falami mi\u0142o\u015bci i prosi: ratuj mnie i przyjmij do swego portu (V 235). Gdy go jednak zdradzi, bez wahania szpad\u0119, kt\u00f3r\u0105 si\u0119 zabawia, zatopi w swoim sercu (V 238)[5].Podobny do papierowych zapa\u0142\u00f3w mi\u0142osnych jest zapa\u0142 poety do biesiad, gdy z pijackim entuzjazmem (XI 58) wykrzykuje, \u017ce nie dba o wysokie urz\u0119dy, nie pragnie bogactw, byleby robotnicy uprawiali jego ziemie, a on mia\u0142 pe\u0142ny puchar wina i zacnych towarzyszy przy stole. Innym ka\u017ce si\u0119 troszczy\u0107 o p\u0142ody Demeter, sam poprzestaje na winnej jagodzie (X 59)[6]. Przyk\u0142adem epigramu wotywnego mo\u017ce by\u0107 utw\u00f3r o starym \u017ceglarzu, kt\u00f3ry ofiarowa\u0142 Posejdonowi jako wotum \u0142\u00f3d\u017a, teraz, na l\u0105dzie ju\u017c bezpieczn\u0105 od niebezpiecznych wiatr\u00f3w (VI 69). W nagrobkowej apostrofie zwraca si\u0119 do Artemidy i Ziemi, kt\u00f3ra go przykryje po \u015bmierci (VII 566)[5]. Po wybudowaniu domu we frygijskiej Cybirze chwali si\u0119, \u017ce nie zdoby\u0142 maj\u0105tku \u0142upie\u017cczym \u017celazem, ani krzywd\u0105 ubogich lecz pobo\u017cno\u015bci\u0105 (eusebeia). A jak sprawiedliwemu m\u0119\u017cowi przys\u0142uguje wypoczynek po trudach \u017cycia, tak niech przetrwa ten domek na wsi, dzie\u0142o pobo\u017cnych ludzi. Poeta umie\u015bci\u0142 na odrzwiach taki napis: Ziomek i obcy zawsze mi mi\u0142y. Go\u015bcinno\u015b\u0107 nie pyta: Kto\u015b ty? Przychodzisz sk\u0105d? Jaki jest go\u015bciu tw\u00f3j r\u00f3d?[6].Macedoniusz, Epigramy [w:] Antologia Palaty\u0144ska, wybra\u0142, prze\u0142. i oprac. Zygmunt Kubiak, Warszawa 1978, s. 282-287 (Dwie siostry \u0142askawe, s.282, Miecz, s.282, Pi\u0119kno\u015b\u0107 przemo\u017cna, s.282, Przysz\u0142a\u015b, s.283, Rana, s.283, Wiecz\u00f3r, s.283, Obcy, s.284, Winobranie mi\u0142o\u015bci, s.284, Na suchej ziemi, s.285, Pos\u0105g satyra, s.285, Stary \u017ceglarz, s.285, Skarb we \u015bnie, s.286, Stary muzyk, s.286, Lekarz ignorant, s.287, Nie pragn\u0119 z\u0142ota, s.287).\u2191 ab O. Jurewicz: Historia literatury bizanty\u0144skiej. s. 96.\u2191 O. Jurewicz: Historia literatury bizanty\u0144skiej. s. 95-100.\u2191 O. Jurewicz: Historia literatury bizanty\u0144skiej. s. 94.\u2191 T. Sinko: Zarys historii literatury greckiej. T. 2. s. 850.\u2191 ab O. Jurewicz: Historia literatury bizanty\u0144skiej. s. 97.\u2191 ab T. Sinko: Zarys historii literatury greckiej. T. 2. s. 851."},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/2016\/12\/26\/macedoniusz-konsul-wikipedia-wolna-encyklopedia\/#breadcrumbitem","name":"Macedoniusz konsul \u2013 Wikipedia, wolna encyklopedia"}}]}]