[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/2016\/12\/28\/mandryl-wikipedia-wolna-encyklopedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/2016\/12\/28\/mandryl-wikipedia-wolna-encyklopedia\/","headline":"Mandryl \u2013 Wikipedia, wolna encyklopedia","name":"Mandryl \u2013 Wikipedia, wolna encyklopedia","description":"Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Mandryl[10] (Mandrillus) \u2013 rodzaj ssaka naczelnego z podrodziny koczkodan\u00f3w (Cercopithecinae) w obr\u0119bie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae). Rodzaj","datePublished":"2016-12-28","dateModified":"2016-12-28","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/c9645c498c9701c88b89b8537773dd7c?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/c9645c498c9701c88b89b8537773dd7c?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/pl.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","url":"https:\/\/pl.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","height":"1","width":"1"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/2016\/12\/28\/mandryl-wikipedia-wolna-encyklopedia\/","wordCount":3158,"articleBody":"Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Mandryl[10] (Mandrillus) \u2013 rodzaj ssaka naczelnego z podrodziny koczkodan\u00f3w (Cercopithecinae) w obr\u0119bie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae). Rodzaj obejmuje gatunki wyst\u0119puj\u0105ce na zalesionych terenach w Afryce Zachodniej[11][12][13].D\u0142ugo\u015b\u0107 cia\u0142a (bez ogona) samic 45,5\u201367 cm, samc\u00f3w 62\u2013110 cm, d\u0142ugo\u015b\u0107 ogona samic 5\u20139 cm, d\u0142ugo\u015b\u0107 ogona samc\u00f3w 7\u201312,5 cm; masa cia\u0142a samic 6,5\u201313 kg, samc\u00f3w 14,5\u201333 kg[13].Etymologia[edytuj | edytuj kod]Papio: fr.\u00a0papi\u00f3n \u201epawian\u201d, od hiszp.\u00a0papion \u201epawian\u201d[14]. Gatunek typowy: Simia sphinx Linnaeus, 1758.Mandrillus (Mandril): fr. mandrill \u201emandryl\u201d, hiszp. mandril \u201emandryl\u201d, od ang.\u00a0mandrill \u201epawian\u201d, od man \u201ecz\u0142owiek\u201d; drill \u201ewiert\u0142o\u201d[15].Mormon: gr.\u00a0\u03bc\u03bf\u03c1\u03bc\u03ce\u03bd morm\u014dn \u201estraszyd\u0142o, goblin\u201d[16]. Gatunek typowy: Simia mormon Alstr\u00f6mer, 1766 (= Simia sphinx Linnaeus, 1758).Drill: skr\u00f3t od fr. mandrill \u201emandryl\u201d, hiszp. mandril \u201emandryl\u201d, od ang. mandrill \u201epawian\u201d, od man \u201ecz\u0142owiek\u201d; drill \u201ewiert\u0142o\u201d[17]. Gatunek typowy: Simia leucophaea F. Cuvier, 1807.Chaeropithecus: gr.\u00a0\u03c7\u03bf\u03af\u03c1\u03bf\u03c2 cho\u03b9ros \u201e\u015bwinia\u201d; \u03c0\u03b9\u03b8\u03b7\u03ba\u03bf\u03c2 pith\u0113kos \u201ema\u0142pa\u201d[18]. Gatunek typowy: Simia leucophaea F. Cuvier, 1807.Maimon: fr. nazwa Maimonet nadana przez Buffona w 1766 roku dla kr\u00f3tkoogoniastych ma\u0142p[19].Podzia\u0142 systematyczny[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju nale\u017c\u0105 nast\u0119puj\u0105ce gatunki[11][10]:\u2191 Nazwa st\u0142umiona do cel\u00f3w nomenklatorycznych decyzj\u0105 ICZN[3].\u2191 Niepoprawna p\u00f3\u017aniejsza pisownia Mandrillus Ritgen, 1824.\u2191 M\u0142odszy homonim Mormon Illiger, 1811 (Aves).\u2191 M\u0142odszy homonim Chaeropithecus de Blainville, 1839 (Cercopithecidae).\u2191 Nowa nazwa dla Mormon Wagner, 1839; m\u0142odszy homonim Maimon Wagner, 1839 (Cercopithecidae).\u2191 Mandrillus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online]\u00a0 (ang.).\u2191 F.A.M.F. von Ritgen: Nat\u00fcrliche Eintheilung der S\u00e4ugthiere. Gie\u00dfen: E.G. M\u00fcller, 1824, s. 33. (niem.).\u2191 R.V. Melville. Opinion 1199. Papio Erxleben, 1777, and Mandrillus Ritgen, 1824 (Mammalia, Primates): designation of type species. \u201eThe Bulletin of zoological nomenclature\u201d. 39, s. 15\u201318, 1982. (ang.).\u00a0\u2191 P.L.S. M\u00fcller: Des Ritters Carl von Linn\u00e9 K\u00f6niglich Schwedischen Leibarztes &c. &c. Vollst\u00e4ndiges Natursystem: nach der zw\u00f6lften lateinischen Ausgabe, und nach Anleitung des holl\u00e4ndischen Houttuynischen Werks, mit einer ausf\u00fchrlichen Erkl\u00e4rung. Cz. 1: Von den s\u00e4ugenden Thieren. N\u00fcrnberg: Gabriel Nicolaus Raspe, 1773, s. 118. (niem.).\u2191 J.J. O. Voigt: Quadrumana. W: G. Cuvier & J.J.O. Voigt: Das Thierreich, geordnet nach seiner Organisation. Cz. 1. Leipzig: F. A. Brockhaus, 1831, s. 88. (niem.).\u2191 J.A. Wagner: Supplementband. W: J.Ch.D. von Schreber: Die S\u00e4ugthiere in Abbildungen nach der Natur, mit Beschreibungen. Cz. 1: die Affen und Fleberthiere. Erlangen: Expedition des Schreber’schen s\u00e4ugthier- und des Esper\u2019schen Schmetterlingswerkes, 1840, s. 164. (niem.).\u2191 H.G.L. Reichenbach: Die vollst\u00e4ndigste Naturgeschichte der Affen. Dresden und Leipzig: Expedition der vollst\u00e8andigsten Naturgeschichte, 1862, s. 162. (niem.).\u2191 J.E. Gray: Catalogue of Monkeys, Lemurs, and Fruit-eating Bats in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1870, s. 5, 35. (ang.).\u2191 \u00c9.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Quinquennale Supplementum. Berlin: R. Friedl\u00e4nder & Sohn, 1904, s. 21. (\u0142ac.).\u2191 ab Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Wa\u017cna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasi\u0144ski & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssak\u00f3w \u015bwiata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 48. ISBN\u00a0978-83-88147-15-9. (pol.\u00a0\u2022\u00a0ang.).\u2191 ab C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 228. ISBN\u00a0978-84-16728-34-3. (ang.).\u2191 D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Mandrillus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dost\u0119p 2020-11-08].\u2191 ab D. Zinner, G.H. Fickenscher, Ch. Roos, M.V. Anandam, E.L. Bennett, T.R.B. Davenport, N.J. Davies, K.M. Detwiler, A. Engelhardt, A.A. Eudey, E.L. Gadsby, C.P. Groves, A. Healy, K.P. Karanth, S. Molur, T. Nadler, M.C. Richardson, E.P. Riley, A.B. Rylands, L.K. Sheeran, N. Ting, J. Wallis, S.S. Waters & D.J. Whittaker: Family Cercopithecidae (Old World Monkeys). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 654\u2013655. ISBN\u00a0978-84-96553-89-7. (ang.).\u2191 Palmer 1904 \u2193, s.\u00a0511.\u2191 Palmer 1904 \u2193, s.\u00a0398.\u2191 Palmer 1904 \u2193, s.\u00a0432.\u2191 Palmer 1904 \u2193, s.\u00a0245.\u2191 Palmer 1904 \u2193, s.\u00a0177.\u2191 Palmer 1904 \u2193, s.\u00a0396.Identyfikatory zewn\u0119trzne:"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/2016\/12\/28\/mandryl-wikipedia-wolna-encyklopedia\/#breadcrumbitem","name":"Mandryl \u2013 Wikipedia, wolna encyklopedia"}}]}]