Marek Mendyk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marek Mendyk (ur. 18 marca 1961 w Głuszycy) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy legnicki w latach 2009–2020, biskup diecezjalny świdnicki od 2020.

Urodził się 18 marca 1961 w Głuszycy. Kształcił się w Technikum Chemicznym w Żarowie. W 1981 złożył egzamin dojrzałości. W latach 1981–1987 studiował w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym i na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Studia ukończył z magisterium z teologii w zakresie teologii pastoralnej. Święceń prezbiteratu udzielił mu 23 maja 1987 w archikatedrze wrocławskiej kardynał Henryk Gulbinowicz, arcybiskup metropolita wrocławski^[1]. W latach 1991–1995 odbył studia specjalistyczne w zakresie katechetyki w Instytucie Teologii Pastoralnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, które ukończył z doktoratem z nauk teologicznych na podstawie dysertacji Liturgiczny wymiar katechezy w świetle katechetycznych dokumentów Kościoła po Soborze Watykańskim II^[1][2]. W latach 1999–2000 studiował na Uniwersytecie w Eichstätt^[3].

W latach 1987–1991 był wikariuszem w parafii św. Jerzego w Dzierżoniowie^[4]. W 1992 został inkardynowany do nowo ustanowionej przez papieża Jana Pawła II diecezji legnickiej^[1]. W 1995 został dyrektorem Wydziału Katechetycznego Legnickiej Kurii Biskupiej. W latach 2002–2006 pełnił funkcję dyrektora Diecezjalnego Centrum Edukacyjnego. Objął funkcję wizytatora ds. nauczania religii i koordynatora Fundacji „Dzieła Nowego Tysiąclecia”. W 2008 został diecezjalnym duszpasterzem osób niepełnosprawnych, opiekunem duchowym Młodzieżowej Orkiestry Diecezji Legnickiej, a także asystentem kościelnym Stowarzyszenia Rodziców i Przyjaciół Młodzieżowej Orkiestry „Sursum corda” w Legnicy. W 2004 został członkiem kolegium konsultorów i rady kapłańskiej diecezji legnickiej^[1]. W 2002 otrzymał godność prałata, a w 2004 został członkiem kapituły katedralnej^[1].

W 1995 został wykładowcą katechetyki w Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu – studia w Legnicy^[1]. W 2001 objął stanowisko adiunkta na tymże wydziale^[3]. W latach 2001–2005 sprawował urząd wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego w Legnicy ds. studiów^[1].

24 grudnia 2008 papież Benedykt XVI prekonizował go biskupem pomocniczym diecezji legnickiej ze stolicą tytularną Rusuccuru^[3][5]. Święcenia biskupie otrzymał 31 stycznia 2009 w katedrze legnickiej. Udzielił mu ich Stefan Cichy, biskup diecezjalny legnicki, w asyście Mariana Gołębiewskiego, arcybiskupa metropolity wrocławskiego, i Stefana Regmunta, biskupa diecezjalnego zielonogórsko-gorzowskiego^[1]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „In Verbo Tuo Domine” (Na Twoje Słowo, Panie)^[6].

31 marca 2020 papież Franciszek przeniósł go na urząd biskupa diecezjalnego diecezji świdnickiej^[7][8]. Diecezję objął kanonicznie 23 kwietnia 2020^[9], natomiast ze względu na pandemię COVID-19 w Polsce ingres do katedry świdnickiej odbył 12 września 2020^[10].

W ramach Konferencji Episkopatu Polski od 2013 do 2020 był członkiem Rady Stałej^[11][12]. Objął też funkcję przewodniczącego Komisji Wychowania Katolickiego, został członkiem Komisji Duszpasterstwa i Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży, a także asystentem Rady Szkół Katolickich. Ponadto wszedł w skład Rady Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”^[13].