Peter Sendel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Data i miejsce urodzenia	6 marca 1972 Ilmenau
Klub	WSV Oberhof
Wzrost	180 cm
Debiut w PŚ	9.12 1992, Badgastein (23. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	9.12 1992, Badgastein (23. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	16.03 1995, Lillehammer (3. miejsce – b.indywidualny)
Dorobek medalowy
Strona internetowa

Peter Sendel (ur. 6 marca 1972 w Ilmenau) – niemiecki biathlonista, dwukrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Pierwszy sukces osiągnął w 1990 roku, gdy jeszcze jako reprezentant NRD zdobył złoty medal w sztafecie na mistrzostwach świata juniorów w Sodankylä. Wynik ten powtarzał na mistrzostwach świata juniorów w Galyatető w 1991 roku i rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Canmore.

W Pucharze Świata zadebiutował 9 grudnia 1992 roku w Badgastein, zajmując 23. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 16 marca 1995 roku w Lillehammer, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Vesa Hietalahti z Finlandii i Austriak Ludwig Gredler. W kolejnych startach jeszcze sześć razy stawał na podium, jednak nie odniósł żadnego zwycięstwa. Ostatnie podium wywalczył 21 grudnia 2003 roku w Osrblie, gdzie zajął drugie miejsce w biegu pościgowym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1999/2000, kiedy zajął dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji biegu indywidualnego był trzeci.

Podczas mistrzostw świata w Canmore w 1994 roku wspólnie ze Steffenem Hoosem, Marco Morgensternem i Jensem Steinigenem zdobył brązowy medal w biegu drużynowym. Następnie zdobył srebro w sztafecie na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1996 roku. Kolejne dwa medale wywalczył na mistrzostwach świata w Osrblie rok później. Wspólnie z Carstenem Heymannem, Markiem Kirchnerem i Frankiem Luckiem był drugi w biegu drużynowym, a razem z Ricco Großem, Svenem Fischerem i Frankiem Luckiem zwyciężył w sztafecie. W drugiej z tych konkurencji zdobył też brązowy medal podczas mistrzostw świata w Oslo/Lahti w 2000 roku oraz złoty podczas mistrzostw świata w Chanty-Mansyjsku trzy lata później, gdzie startował razem z Fischerem, Großem i Luckiem. Był też między innymi czwarty w biegu masowym na MŚ 2000, gdzie walkę o podium przegrał z Norwegiem Ole Einarem Bjørndalenem.

W 1998 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Nagano. Był tam ósmy w biegu indywidualnym, a razem z Fischerem, Großem i Luckiem zwyciężył w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach w Salt Lake City cztery lata później, gdzie w swoim jedynym starcie wspólnie z Fischerem, Großem i Luckiem był drugi w sztafecie. Był to jego ostatni start olimpijski.

Zimowe igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	16 marca	1995	Lillehammer	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+0+0+1	59:29,3	+15,5	Vesa Hietalahti
2.	27 lutego	1999	Lake Placid	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	0+0+0+0	34:07,9	+4,2	Raphaël Poirée
3.	10 grudnia	1999	Pokljuka	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	0+0+0+0	36:42,6	+7,4	Frode Andresen
4.	7 stycznia	2000	Oberhof	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	0+0+0+0	37:42,1	+29,7	Ole Einar Bjørndalen
5.	12 marca	2000	Lahti	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	1+1+0+0	41:01,8	+18,7	Sven Fischer
6.	18 grudnia	2003	Osrblie	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+0+0+0	45:46,5	+1:11,7	Raphaël Poirée
7.	21 grudnia	2003	Osrblie	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	1+0+0+0	31:39,5	+24,4	Raphaël Poirée