Nicolien Sauerbreij – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nicolien Sauerbreij (ur. 31 lipca 1979 w De Hoef) – holenderska snowboardzistka, mistrzyni olimpijska, wicemistrzyni świata i zdobywczyni Pucharu Świata.

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 6 stycznia 1996 roku w L’Alpe d’Huez, gdzie w zawodach FIS Race zajęła czwarte miejsce w slalomie równoległym (PSL). W 1997 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Corno alle Scale, zajmując dziesiąte miejsce w gigancie. Jeszcze dwukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając na mistrzostwach świata juniorów w Seiser Alm w 1999 roku, gdzie była ósma w gigancie równoległym (PGS).

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 28 listopada 1996 roku w Tignes, zajmując 24. miejsce w PSL. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. Pierwszy raz na podium zawodów tego cyklu stanęła 14 grudnia 2001 roku w Mont-Sainte-Anne, kończąc rywalizację w PGS na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła dwie Francuzki: Julie Pomagalski i Isabelle Blanc. Łącznie 22 razy stawała na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym osiem zwycięstw. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2007/2008, kiedy to zwyciężyła w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji PAR^[1] wywalczyła Małą Kryształową Kulę. W klasyfikacji PAR zwyciężyła także w sezonie 2009/2010, zajmując jednocześnie drugie miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonach 2001/2002 i 2002/2003 była druga w klasyfikacji PAR, a w sezonie 1997/1998 była trzecia w klasyfikacji snowcrossu.

Największy sukces w karierze osiągnęła w 2010 roku, kiedy na igrzyskach olimpijskich w Vancouver zdobyła złoty medal w gigancie równoległym. W zawodach tych pokonała Rosjankę Jekatierinę Iluchiną i Austriaczkę Marion Kreiner. W tej samej konkurencji zajęła też dziesiąte miejsce na igrzyskach w Soczi (2014), dwunaste na igrzyskach w Turynie (2006) i 24. miejsce podczas igrzysk olimpijskich w Salt Lake City (2002). W 2011 roku zdobyła srebrny medal w slalomie równoległym na mistrzostwach świata w La Molinie. Uplasowała się tam między Hilde-Katrine Engeli z Norwegii i Austriaczką Claudią Riegler. Była też między innymi czwarta w PSL podczas mistrzostw świata w Arosie, przegrywając walkę o podium z Doresią Krings z Austrii.

W 2015 roku zakończyła karierę.

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

1. Valle Nevado – 5 września 2002 (gigant równoległy)
2. Maribor – 9 lutego 2003 (slalom równoległy)
3. Bad Gastein – 9 stycznia 2008 (slalom równoległy)
4. La Molina – 19 stycznia 2008 (gigant równoległy)
5. Gujō – 24 lutego 2008 (gigant równoległy)
6. Stoneham – 8 marca 2008 (gigant równoległy)
7. Kreischberg – 6 stycznia 2010 (gigant równoległy)
8. Valmalenco – 13 marca 2010 (gigant równoległy)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

1. Mont-Sainte-Anne – 14 grudnia 2001 (gigant równoległy) – 2. miejsce
2. Bad Gastein – 29 stycznia 2002 (slalom równoległy) – 3. miejsce
3. Sölden – 30 października 2002 (slalom równoległy) – 2. miejsce
4. Serre Chevalier – 9 marca 2003 (slalom równoległy) – 3. miejsce
5. Landgraaf – 12 października 2007 (slalom równoległy) – 3. miejsce
6. Sölden – 21 października 2007 (gigant równoległy) – 3. miejsce
7. Nendaz – 16 grudnia 2007 (slalom równoległy) – 3. miejsce
8. La Molina – 20 stycznia 2008 (slalom równoległy) – 2. miejsce
9. Sungwoo – 17 lutego 2008 (gigant równoległy) – 2. miejsce
10. Landgraaf – 10 października 2008 (slalom równoległy) – 3. miejsce
11. Bayrischzell – 31 stycznia 2009 (gigant równoległy) – 3. miejsce
12. Nendaz – 17 stycznia 2010 (gigant równoległy) – 2. miejsce
13. Sudelfeld – 6 lutego 2010 (gigant równoległy) – 2. miejsce
14. Rogla – 8 lutego 2013 (gigant równoległy) – 2. miejsce

• W sumie (8 zwycięstw, 7 drugich i 7 trzecich miejsc).