RAF Coastal Command – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

RAF Coastal Command – w latach 1936-69 jedna z trzech części składowych Royal Air Force. Została sformowana w roku 1936 jako morska formacja RAF. W roku 1937 Royal Navy sformowała niezależną Fleet Air Arm.

Lotnictwo morskie w okresie międzywojennym (1919-1939) było zaniedbywane, w rezultacie nie otrzymywało środków koniecznych dla właściwego i efektywnego rozwoju. Dopiero z chwilą wybuchu II wojny światowej okazało się jak bardzo jest ono potrzebne. Jednak w związku z tym, że Ministerstwo Lotnictwa większą wagę przykładało do RAF Fighter Command i RAF Bomber Command, służba w Coastal Command często określana była mianem „Cinderella Service” (służby Kopciuszka), które to określenie przypisywane jest Pierwszemu Lordowi Admiralicji, Albertowi Alexandrowi[3].

Głównym zadaniem RAF Coastal Command było osłanianie konwojów przed atakami U-Bootów niemieckiej Kriegsmarine, które od roku 1940 operowały w tzw. „wilczych stadach”, a także chronienie statków alianckich przed akcjami samolotów Luftwaffe. Tak więc podstawowe działania Coastal Command były działaniami defensywnymi, w dążeniu do zabezpieczenia linii zaopatrzenia na wielu teatrach działań, przede wszystkim na Morzu Śródziemnym, Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej oraz na Atlantyku.

RAF Coastal Command podejmowało również akcje ofensywne. Na Morzu Śródziemnym i na Bałtyku przeprowadzało ataki na niemieckie statki przewożące broń i zaopatrzenie z Włoch do Afryki Północnej i ze Skandynawii do Niemiec. W roku 1943 Coastal Command zdobyło ostatecznie uznanie, bowiem dowiodło, że jego rola w pokonaniu U-Bootów była decydująca.

RAF Coastal Command znajdowało się w akcji od pierwszego do ostatniego dnia wojny. Jego załogi wylatały ponad milion godzin[4] w 240 tysiącach lotów bojowych i zniszczyły 212 U-Bootów[5]. Straty RAF Coastal w czasie trwania wojny wyniosły 2060 samolotów i 5866 poległych w akcjach członków załóg. W latach 1940-1945 Coastal Command zatopiło 366 niemieckich statków transportowych i uszkodziło 134. Ogólny tonaż zatopiony to 512 330 ton[6], a dalsze 513 454 ton uszkodzone[7]. Coastal Command uratowało ogółem 10 663 rozbitków, w tym 5721 alianckich lotników, 277 marynarzy i lotników nieprzyjaciela oraz 4665 innych osób[8].

Po wojnie Coastal Command nadal wykonywało zadania przygotowawcze do walki przeciwko okrętom podwodnym, co wiązało się z okresem napięć zimnej wojny, bowiem istniało zagrożenie ze strony radzieckiej Marynarki Wojennej i flot innych państw Układu Warszawskiego.

Rozformowanie formacji nastąpiło w roku 1969, kiedy to zostało zastąpione przez bardziej wydajne w tym okresie dowództwo uderzeniowe RAF Strike Command[2].

  1. C. Ashworth, RAF Coastal Command, s.13.
  2. ab C. Ashworth, RAF Coastal Command, s.222.
  3. A. Hendrie, The Cinderella Service, s.60.
  4. C. Bowyer, Coastal Command at War, s.43.
  5. A. Hendrie, The Cinderella Service, s.179.
  6. C. Goulter, A Forgotten Offensive, s.353.
  7. Hendrie 2006, p. 179.
  8. C. Ashworth, RAF Coastal Command, s.179.
  • Chris Ashworth: RAF Coastal Command 1936–1969. Patrick Stephens Ltd, 1992. ISBN 1-85260-345-3.
  • Chaz Bowyer: Coastal Command at War. Shepperton, Surrey: Ian Allan Ltd, 1979. ISBN 0-7110-0980-5.
  • Philip Joubert de la Ferté: The Birds and the Fishes: The Story of Coastal Command. Hutchinson, 1960.
  • Christina Goulter: A Forgotten Offensive: Royal Air Force Coastal Command’s Anti-Shipping Campaign 1940–1945. London: Frank & Cass, 2005. ISBN 0-714-64147-2.
  • Andrew Hendrie: The Cinderella Service: RAF Coastal Command 1939–1945. Pen & Sword Aviation, 2006. ISBN 978-1-84415-346-6.
  • Roy C. Nesbit: Coastal Command in Action 1939–1945. Budding Books, 2000. ISBN 1-84015-112-9.
  • John D.R. Rawlings: Coastal, Support and Special Squadrons of the RAF and their Aircraft. London: Jane’s Publishing, 1982. ISBN 0-7106-0187-5.