Pawilon wystawowo-restauracyjny w starym Ogrodzie Zoologicznym w Poznaniu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Posted on by

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pawilon wystawowo-restauracyjny w Ogrodzie Zoologicznym
w Poznaniu
nr rej. A201 z 25 kwietnia 1978

Pawilon w 1910 roku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Bukowska 19

Architekt

Paul Pitt

Położenie na mapie Poznania

Położenie na mapie Polski

Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
52°24′26″N 16°54′20″E/52,407222 16,905556

Pawilon wystawowo-restauracyjny w Ogrodzie Zoologicznym w Poznaniu – pawilon usytuowany na terenie starego Ogrodu Zoologicznego od strony ul. Bukowskiej na Jeżycach w Poznaniu.

Obiekt wybudowano około 1905 roku, jako pawilon wystawowy[1]. Został wzniesiony według projektu architekta Paula Pitta[2]. Służył także jako piwiarnia (niem. Bierhalle)[3] i restauracja[4].

Pawilon począwszy od 3 maja 1921 roku, kiedy otwarto w nim salon sztuki prowadzony przez grupę artystów „Świt”[1], nazywany także „Pałacem Sztuki”[3], do początku marca 1924 roku[5], kiedy poinformowano o jego zamknięciu, pełnił funkcję salonu wystawowego Stowarzyszenia Artystów Plastyków „Świt”[3].

W 1924 roku do pawilonu przeniesiono zbiory przyrodnicze Muzeum im. Mielżyńskich[6] i Muzeum Wielkopolskiego[1]. Pawilon stał się siedzibą Muzeum Przyrodniczego, jako oddział przyrodniczy Muzeum Wielkopolskiego[1]. W sali górnej ulokowano dział zoologiczny i botaniczny ze zbiorami ornitologicznymi i entomologicznymi. W dolnej sali natomiast zbiory z dziedziny geologii i mineralogii. Zbiory liczyły około 40 tys. okazów[1].

Obecnie w budynku funkcjonuje Muzeum Wiedzy o Środowisku wraz z Instytutem Środowiska Rolniczego i Leśnego PAN[7].

Dwupoziomowy budynek zbudowany na planie prostokąta nakryty został czterospadowym dachem z mocno wysuniętym okapem. Taras otaczający pawilon otoczony balustradą z balasami, łączyły z ogrodem zoologicznym dwa ciągi schodów. Elewację od strony ogrodu i obie boczne tworzyły wyoblone ryzality na osiach, przeszklone oknami dużych rozmiarów dzielonymi przez lizeny. Budynek uległ przebudowie i współcześnie dawne krańce tarasów stanowią obwód elewacji[2]. 25 kwietnia 1978 roku pawilon został wpisany pod nr A201 wraz z zespołem starego Ogrodu Zoologicznego do rejestru zabytków nieruchomych województwa wielkopolskiego[8].

  1. ↑ abcde Kurier Poznański 1927.01.15 R.22 nr22 – Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, www.wbc.poznan.pl [dostęp 2021-01-03]  (pol.)., s. 5
  2. ↑ ab Pazder i inni, Atlas architektury Poznania, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, [cop. 2008], ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 [dostęp 2021-01-03] .
  3. ↑ abc Jarosław,J., Mulczyński Jarosław,J.,, Życie artystyczne w Poznaniu w latach 1919-1939 : instytucje, salony, wystawy, wyd. I, Poznań, ISBN 978-83-7768-237-1, OCLC 1156021208 [dostęp 2021-01-03] .
  4. ↑ Portal SIP Poznań, sip.geopoz.pl [dostęp 2021-01-06] .
  5. ↑ Kurier Poznański 1924.03.06 R.19 nr55 – Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, www.wbc.poznan.pl [dostęp 2021-01-06]  (pol.)., s. 6
  6. ↑ Muzeum im. Mielżyńskich w Poznaniu – visualheritage.eu [dostęp 2021-01-03]  (pol.).
  7. ↑ Muzeum Wiedzy o Środowisku » FUNDACJA MUZEÓW WIELKOPOLSKICH, muzeawielkopolskie.pl [dostęp 2021-01-03] .
  8. ↑ https://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/stan%20na%2030.09.2020/WLK-rej.pdf, s.161
  • Wydawnictwo Miejskie Posnania, Jarosław Mulczyński, „Życie artystyczne w Poznaniu w latach 1919–1939 – Instytucje, salony, wystawy”, Stowarzyszenie Artystów Plastyków „Świt” w Poznaniu, s. 58–67, ISBN 978-83-7768-237-1.