Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2011 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2011 – 75. edycja mistrzostw świata organizowane przez IIHF, która odbyła się po raz pierwszy na Słowacji. Turniej Elity odbył się w dniach 29 kwietnia-15 maja, a miastami goszczącymi najlepsze drużyny świata były Koszyce i Bratysława.
Czas i miejsce rozgrywania pozostałych turniejów:
W tej części mistrzostw uczestniczy 16 najlepszych drużyn na świecie. System rozgrywania meczów jest inny niż w niższych dywizjach. Najpierw odbywają się dwie fazy grupowe, a potem systemem pucharowym 8 drużyn walczy o mistrzostwo. Najgorsze drużyny w pierwszej fazie grupowej grają między sobą systemem każdy z każdym. Dwie drużyny spadają do pierwszej dywizji. Mecze zostaną rozegrane na Słowacji po raz pierwszy w historii.
Hale w których odbyły się zawody to:
Samsung-Arena (o pojemności 10 115 miejsc)
Steel Aréna (o pojemności 8 378 miejsc)
Zawody odbędą się w dniach 29 kwietnia – 15 maja 2011 roku. Pierwsze dwa mecze odbyły się o tej samej godzinie (16:15). W Bratysławie odbył się mecz Niemców oraz Rosjan. W Koszycach jako pierwsi zagrali Szwajcarzy oraz Francuzi. Pierwszą bramkę w turnieju zdobył Niemiec Thomas Greilinger. W meczu pomiędzy Niemcami i Finlandią strzelono najszybszą bramkę mistrzostw. W trzynastej sekundzie meczu do bramki rywali trafił Tuomo Ruutu.
Wybór gospodarza mistrzostw[1]
Królem strzelców został Fin Jarkko Immonen zdobywca 9 bramek. Zawodnik ten był również najskuteczniejszy w punktacji kanadyjskiej, w której uzbierał łącznie 12 punktów (9 bramek i 3 asysty). Najlepszym asytetem został Norweg Mathis Olimb, który ośmiokrotnie pomógł kolegom z drużyny zdobyć bramkę[2]. Do piątki gwiazd zaliczono: bramkarza reprezentacji Szwecji Viktora Fastha, obrońców: Szweda Petraska i Czecha Židlickýego oraz napastników: Czecha Jágra, Szweda Berglunda oraz Immonena. MVP turnieju został wybrany Viktor Fasth[3].
Pierwotnie w mistrzostwach pierwszej dywizji miało uczestniczyć 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 drużyn. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do mistrzostw świata elity w 2012 roku, zaś najsłabsze drużyny zostały zdegradowane do drugiej dywizji.
Grupa A rozgrywała swoje mecze w węgierskiej stolicy – Budapeszcie. Mecze odbyły się w dniach 17 – 23 kwietnia 2011 roku. W tym turnieju miała uczestniczyć reprezentacja Japonii, jednak Japońska Federacja hokeja na lodzie wycofała się z mistrzostw w związku z katastrofalnym w skutkach tsunami, mające miejsce po trzęsieniu ziemi[4][5]. Z tego względu w mistrzostwach świata I Dywizji brało udział 11 zespołów.
Grupa B rozgrywała swoje mecze w ukraińskiej stolicy – Kijowie. Mecze odbyły się w dniach 17 – 23 kwietnia 2010 roku.
Mecze Polaków:
W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozgrywały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2012 roku, zaś najsłabsze drużyny zostały zdegradowane do trzeciej dywizji.
Grupa A rozgrywała swoje mecze w australijskim mieście Melbourne. Mecze odbyły się w dniach 4 – 10 kwietnia 2011 roku.
Grupa B rozgrywała swoje mecze w chorwackiej stolicy – Zagrzebiu. Mecze odbyły się w dniach 10 – 16 kwietnia 2011 roku.
W tej części mistrzostw pierwotnie miało uczestniczyć 6 zespołów, jednakże reprezentacja Mongolii została wycofana przez Mongolski związek Hokeja na Lodzie z powodów finansowych[6].
Najlepsze dwa zespoły awansowały do drugiej dywizji. Gospodarzem turnieju było miasto Kapsztad w Republice Południowej Afryki.
Zawody odbyły się w dniach od 11 – 17 kwietnia 2011 roku.
Recent Comments