Maria Piłsudska (1865–1921) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Maria Piłsudska, de domo Koplewska, primo voto Juszkiewicz (ur. ok. 1865 w Wilnie, zm. 17 sierpnia 1921 w Krakowie) – polska nauczycielka, działaczka Polskiej Partii Socjalistycznej; pierwsza żona Józefa Piłsudskiego.

Urodziła się ok. 1865[1]. Była córką Konstantego Koplewskiego (lekarza) i Ludmiły z domu Chomicz[2].

Ukończyła Instytut Klasyczny, a następnie studia medyczne na uniwersytecie dla kobiet w Sankt Petersburgu, tzw. studia Bestużewa[2][3]. Podczas studiów udzielała się w ruchu społeczno-narodowym[2]. Pracowała jako nauczycielka. Należała do Wielkiego Proletariatu. W 1885 została uwięziona[4] (brak danych co do miejsca osadzenia). Początkowo zamieszkiwała w Wilnie. Tam była żoną inżyniera Juszkiewicza. Z tego małżeństwa, zakończonego rozwodem, miała córkę Wandę (1889–1908)[2].

Po przeniesieniu na obszar Królestwa Polskiego zaangażowała się w działanie ruchu robotniczego[2]. Działała w Polskiej Partii Socjalistycznej; była współorganizatorką łódzkiej drukarni PPS. Nazywana była przez działaczy PPS Piękną Damą lub Piękną Panią. 15 lipca 1899 zawarła związek małżeński z Józefem Piłsudskim w luterańskim kościele w Paproci Dużej[5][6]. Wraz z nim redagowała czasopismo „Robotnik”[2]. W związku z działalnością konspiracyjną została aresztowana przez władze rosyjskie w 1900 i przez kilka tygodni była więziona w więzieniu carskim w Łodzi[7][8], a następnie przez 11 miesięcy w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej[2][4].

 Zobacz też: Tablica pamiątkowa poświęcona Józefowi Piłsudskiemu przy ulicy Wschodniej w Łodzi.

Po odzyskaniu wolności nadal była aktywna w działalności niepodległościowej, w tym podczas rewolucji 1905[2]. Później zmuszona była szukać schronienia, poza obszarem Królestwa, w związku z czym przebywała z mężem we Lwowie i w Krakowie[2]. Po wybuchu I wojny światowej była zaangażowana w pomoc i wsparcie Legionów Polskich[2].

Formalnie pozostała żoną Piłsudskiego do końca życia (faktycznie po 1907 jego partnerką życiową była Aleksandra Szczerbińska).

Maria Piłsudska zmarła na serce 17 sierpnia 1921 w szpitalu garnizonowym w Krakowie, gdzie była hospitalizowana w związku z wielomiesięcznym zapaleniem opłucnej[9]. Od 19 sierpnia 1921 jej zwłoki w trybie przyspieszonym do pierwotnie planowanego były eksportowane z Krakowa przez Lidę (tam przebywał wówczas Józef Piłsudski, mając się dołączyć do konduktu) do Wilna[10]. Zgodnie ze swoją wolą została pochowana na cmentarzu Na Rossie w Wilnie, gdzie wcześniej spoczęły jej matka i córka[2].

  1. Andrzej Garlicki w swoim artykule Romansy i awansy w tygodniku „Polityka”, co wskazywałoby że Maria Piłsudska przeżyła około 56 lat. We wspomnieniu pośmiertnym z 19 sierpnia 1921, opublikowanym w dzienniku „Nowa Reforma” podano, że zmarła przeżyła 54 lata.
  2. abcdefghijk Ś.p. Marja Piłsudska. „Nowa Reforma”. Nr 189, s. 2, 19 sierpnia 1921. 
  3. Rochelle Goldberg Ruthchild: Equality and Revolution: Women’s Rights in the Russian Empire, 1905-1917. University of Pittsburgh Press: 2010. ISBN 978-0-8229-6066-9.
  4. ab Stefan Król, Cytadela Warszawska, Książka i Wiedza, Warszawa 1978, s. 190.
  5. Andrzej Garlicki: Józef Piłsudski: 1867–1935. Warszawa: Czytelnik, 1988, s. 63–64. ISBN 83-07-01715-7.
  6. Właśnie w związku z koniecznością zawarcia małżeństwa w Kościele ewangelicko-augsburskim Józef Piłsudski dokonał wówczas aktu konwersji. O względy Marii ubiegał się także zakochany w niej Roman Dmowski (według endeckiego polityka, Jędrzeja Giertycha, oboje mieli romans). Jednak rywalizację o Marię wygrał Piłsudski, co mogło doprowadzić do utrzymującej się do końca życia wrogości pomiędzy rywalami.
  7. Więzienie carskie w Łodzi (obecnie Muzeum Tradycji Niepodległościowych) – Regionalny Katalog Zabytków Województwa Łódzkiego, www.kultura.lodz.pl [dostęp 2021-09-12] .
  8. Redakcja, Jakie tajemnice kryje więzienie przy Gdańskiej w Łodzi? Dziś mieści się tu muzeum, Dziennik Łódzki, 3 lutego 2019 [dostęp 2021-09-12]  (pol.).
  9. Z kraju. „Kurier Warszawski”. Nr 227, s. 2, 18 sierpnia 1921. 
  10. Eksportacja zwłok ś.p. Marii Piłsudskiej. „Nowa Reforma”. Nr 190, s. 2, 20 sierpnia 1921. 
  11. M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.