Mogilnica (województwo lubelskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mogilnica – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Siedliszcze^[4][5].

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mogilnica, po jej zniesieniu w gromadzie Siedliszcze. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 220 mieszkańców^[6] i była dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy Siedliszcze. W okolicach miejscowości znajdują się źródła niewielkiej rzeki Mogilnicy, dopływu Wieprza. Wieś stanowi sołectwo gminy Siedliszcze^[7].

Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1902 – Mogilnica zwana w roku 1564 Mogilnicza Dux, wieś w ówczesnym powiecie chełmskim. Z zapisów w rejestrze poborowym z tego roku wynika że pobór płaci prawdopodobnie Kniaź (słownik podaje tę informację jako wątpliwą) z 12 łanów kmiecych, 6 zagrodników z rolą, 4 zagrodników bez roli, 2 rzemieślników. We wsi istnieje cerkiew. W r. 1578 siedzą tu Mogilniccy^[8]. Słownik z roku 1895 opisuje Mogilnicę jako wieś z folwarkiem w powiecie chełmskim, gminie Siedliszcze, parafii Pawłów. Wieś odległa 21 wiorst od Chełma, a 5 wiorst od linii drogi żelaznej nadwiślańskiej. W 1827 r. spisano tu 56 domów zamieszkałych przez 265 mieszkańców. We wsi była cerkiew parafialna dla ludności rusińskiej, szkoła początkowa, gorzelnia, młyn wodny i pokłady kamienia wapiennego. Folwark Mogilnica ze wsią Mogilnica i Dobromyślem był rozległy na 2357 mórg w tym: gruntów ornych i ogrodów 1056 mórg, łąk 473 mórg, pastwisk 98 mórg, lasu 576 mórg. Nieużytki i place na gruncie 154 mórg. Budynków drewnianych było 31. Wieś Mogilnica posiadała wówczas 50 osad, z gruntem mórg 1173 natomiast Dobromyśl 19 osad, z gruntem mórg 319.^[9]