[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/2021\/05\/01\/pawiel-sadyrin-wikipedia-wolna-encyklopedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/2021\/05\/01\/pawiel-sadyrin-wikipedia-wolna-encyklopedia\/","headline":"Pawie\u0142 Sadyrin \u2013 Wikipedia, wolna encyklopedia","name":"Pawie\u0142 Sadyrin \u2013 Wikipedia, wolna encyklopedia","description":"Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Pe\u0142ne imi\u0119 i nazwisko Pawie\u0142 Fiodorowicz Sadyrin Data i\u00a0miejsce urodzenia 18 wrze\u015bnia 1942 Perm Data i\u00a0miejsce","datePublished":"2021-05-01","dateModified":"2021-05-01","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/c9645c498c9701c88b89b8537773dd7c?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/c9645c498c9701c88b89b8537773dd7c?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/c\/cf\/Football_pictogram.svg\/25px-Football_pictogram.svg.png","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/c\/cf\/Football_pictogram.svg\/25px-Football_pictogram.svg.png","height":"25","width":"25"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/2021\/05\/01\/pawiel-sadyrin-wikipedia-wolna-encyklopedia\/","wordCount":1390,"articleBody":"Z Wikipedii, wolnej encyklopediiPe\u0142ne imi\u0119 i nazwisko  Pawie\u0142 Fiodorowicz SadyrinData i\u00a0miejsce urodzenia18 wrze\u015bnia 1942 Perm  Data i\u00a0miejsce \u015bmierci1 grudnia 2001 MoskwaWzrost173 cmPozycjapomocnikKariera juniorskaKariera seniorskaKariera trenerskaPawie\u0142 Fiodorowicz Sadyrin (ros. \u041f\u0430\u0432\u0435\u043b \u0424\u0451\u0434\u043e\u0440\u043e\u0432\u0438\u0447 \u0421\u0430\u0434\u044b\u0440\u0438\u043d, ur. 18 wrze\u015bnia 1942 w Permie, zm. 1 grudnia 2001 w Moskwie) \u2013 rosyjski pi\u0142karz wyst\u0119puj\u0105cy na pozycji pomocnika, oraz trener pi\u0142karski. Przez dziesi\u0119\u0107 lat by\u0142 zawodnikiem Zenitu Leningrad. Po zako\u0144czeniu kariery pi\u0142karskiej rozpocz\u0105\u0142 prac\u0119 szkoleniow\u0105. Najwi\u0119ksze sukcesy odni\u00f3s\u0142 w drugiej po\u0142owie lat 80.; w 1984 doprowadzi\u0142 Zenit do pierwszego tytu\u0142u mistrza Zwi\u0105zku Radzieckiego, a rok p\u00f3\u017aniej zdoby\u0142 z nim Puchar tego kraju. W 1991 powt\u00f3rzy\u0142 te osi\u0105gni\u0119cia z CSKA Moskwa. Po rozpadzie ZSRR zosta\u0142 pierwszym po wojnie selekcjonerem reprezentacji Rosji, z kt\u00f3r\u0105 awansowa\u0142 do Mundialu 1994, ale po s\u0142abym wyst\u0119pie na mistrzostwach, spowodowanym m.in. odsuni\u0119ciem od zespo\u0142u dotychczasowych lider\u00f3w, poda\u0142 si\u0119 do dymisji. P\u00f3\u017aniej pracowa\u0142 ponownie w Zenicie i CSKA, ale nie potrafi\u0142 nawi\u0105za\u0107 z nimi do osi\u0105gni\u0119\u0107 z lat 80.  By\u0142 wychowankiem Zwiezdy Perm, klubu z rodzinnej miejscowo\u015bci. W 1965 przeni\u00f3s\u0142 si\u0119 do Zenitu Leningrad, kt\u00f3ry w\u00f3wczas kr\u0105\u017cy\u0142 mi\u0119dzy pierwsz\u0105 a drug\u0105 lig\u0105. W jego barwach rozegra\u0142 \u0142\u0105cznie 333 mecze i strzeli\u0142 37 goli.Zako\u0144czy\u0142 karier\u0119 w 1975, w wieku 33 lat.Od 1978 pracowa\u0142 w sztabie szkoleniowym Zenitu Leningrad. W 1983 obj\u0105\u0142 stanowisko pierwszego trenera i w ci\u0105gu czterech sezon\u00f3w zdoby\u0142 pierwsze dla tego klubu mistrzostwo kraju oraz Puchar i Superpuchar Zwi\u0105zku Radzieckiego. Druga po\u0142owa lat 80. to najbardziej owocny okres w historii Zenitu.Nied\u0142ugo p\u00f3\u017aniej trafi\u0142 do drugoligowego CSKA Moskwa, kt\u00f3ry ju\u017c w pierwszym sezonie wprowadzi\u0142 do ekstraklasy, a dwa lata p\u00f3\u017aniej doprowadzi\u0142 do tytu\u0142u mistrzowskiego oraz zwyci\u0119stwa w rozgrywkach o Puchar kraju. Sadyrin by\u0142 spadkobierc\u0105 sowieckiej my\u015bli szkoleniowej, w kt\u00f3rej trener by\u0142 postaci\u0105 wiod\u0105c\u0105, nadrz\u0119dn\u0105, mia\u0142 cechy wymagaj\u0105cego, surowego wodza, zachowuj\u0105cego dystans do zawodnik\u00f3w.Po ostatecznym rozpadzie Zwi\u0105zku Radzieckiego w 1992 powsta\u0142a reprezentacja Rosji. Jej pierwszym selekcjonerem zosta\u0142 w\u0142a\u015bnie Sadyrin. Metody szkoleniowe, kt\u00f3re przynios\u0142y sukces w pracy klubowej, tym razem sta\u0142y si\u0119 przyczyn\u0105 konfliktu z pi\u0142karzami. Zesp\u00f3\u0142 awansowa\u0142 do Mundialu 1994, ale ju\u017c na wiele miesi\u0119cy przed rozpocz\u0119ciem turnieju przeciw selekcjonerowi zbuntowa\u0142a si\u0119 grupa lider\u00f3w dru\u017cyny, wyst\u0119puj\u0105ca na co dzie\u0144 w klubach Europy Zachodniej. Zarzucali mu despotyzm. Sadyrin zapowiedzia\u0142, \u017ce ka\u017cdy zawodnik, kt\u00f3ry b\u0119dzie go krytykowa\u0142, nie pojedzie na mistrzostwa. W domu zostali wi\u0119c Igor Szalimow, Andriej Kanczelskis, Igor Ko\u0142ywanow i Siergiej Kiriakow. Ju\u017c w Stanach Zjednoczonych selekcjonera skrytykowa\u0142 Siergiej Juran i zosta\u0142 odsuni\u0119ty od zespo\u0142u. Nie najlepsza atmosfera panuj\u0105ca wok\u00f3\u0142 reprezentacji, konflikty wewn\u0105trz dru\u017cyny oraz brak lider\u00f3w sprawi\u0142y, \u017ce Rosjanie przegrali dwa pierwsze spotkania (0:2 z Brazyli\u0105 i 1:3 ze Szwecj\u0105). W ostatnim Sadyrin da\u0142 szans\u0119 dotychczasowym rezerwowym, kt\u00f3rzy wysoko (6:1) ograli Kamerun. Pi\u0119\u0107 goli w tamtym meczu strzeli\u0142 zast\u0119puj\u0105cy Kiriakowa Oleg Salenko.Po turnieju selekcjoner zosta\u0142 zmieniony przez Olega Romancewa. Powr\u00f3ci\u0142 do Zenitu, graj\u0105cego wtedy w drugiej lidze, i w 1995 wprowadzi\u0142 go z powrotem do ekstraklasy. P\u00f3\u017aniej szkoli\u0142 pi\u0142karzy CSKA Moskwa oraz drugoligowego Rubinu Kaza\u0144. R\u00f3wnie\u017c w kwietniu 2000 zosta\u0142 zaproszony na stanowisko selekcjonera narodowej reprezentacji Uzbekistanu[1], z kt\u00f3r\u0105 18 maja przegra\u0142 0-2 z Tajlandi\u0105, po czym poda\u0142 si\u0119 do dymisji.Zmar\u0142 na raka w grudniu 2001. Mia\u0142 59 lat. Pochowany na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie[2].mistrzostwo ZSRR 1984, fina\u0142 Pucharu ZSRR 1984, Puchar 1985, Superpuchar ZSRR 1985 z Zenitem Leningradawans do ekstraklasy w sezonie 1994-1995 z Zenitem Petersburgmistrzostwo ZSRR 1991, Puchar ZSRR 1991 oraz awans do Wy\u017cszej Ligi w sezonie 1988-1989 z CSKA MoskwaReprezentacje prowadzone na turniejach pi\u0142karskichKariera trenerska"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/2021\/05\/01\/pawiel-sadyrin-wikipedia-wolna-encyklopedia\/#breadcrumbitem","name":"Pawie\u0142 Sadyrin \u2013 Wikipedia, wolna encyklopedia"}}]}]