Oksana Chwostenko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Data i miejsce urodzenia	27 listopada 1977 Czernihów
Klub	Dynamo Czernihów
Wzrost	164 cm
Debiut w PŚ	7.12.1996, Östersund (80. miejsce – sprint)
Pierwsze punkty w PŚ	30.11.2000, Anterselva (13. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	13.12.2006, Hochfilzen (3. miejsce – b.indywidualny)
Dorobek medalowy
Odznaczenia

Oksana Jurijiwna Chwostenko (ukr. Оксана Юріївна Хвостенкo, ur. 27 listopada 1977 r. w Czernihowie) – ukraińska biathlonistka, czterokrotna medalistka mistrzostw świata, wielokrotna medalistka mistrzostw Europy.

Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1996 roku, kiedy na mistrzostwach świata juniorów w Kontiolahti zdobyła srebrny medal w biegu indywidualnym. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 7 grudnia 1996 roku w Östersund, zajmując 80. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty zdobyła 30 listopada 2000 roku w Anterselvie, gdzie zajęła 13. miejsce w biegu indywidualnym. Na podium zawodów pucharowych pierwszy raz stanęła 13 grudnia 2006 roku w Hochfilzen, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie dwie Niemki: Andrea Henkel i Martina Glagow. W kolejnych startach jeszcze cztery razy stawała na podium, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo: 21 stycznia 2007 roku w Pokljuce wygrała bieg masowy. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2006/2007, kiedy zajęła dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej i drugie w klasyfikacji biegu masowego.

Wspólnie z Iryną Merkuszyną, Oksaną Jakowlewą i Ołeną Petrową zdobyła srebrny medal w sztafecie na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku w 2003 roku. Kolejne trzy medale wywalczyła podczas rozgrywanych w 2008 roku mistrzostw świata w Östersund. Najpierw zdobyła brązowy medal w sprincie, plasując się za Andreą Henkel i Rosjanką Albiną Achatową. Pięć dni później trzecie miejsce zajęła też w biegu indywidualnym, za kolejną Rosjanką – Jekatieriną Jurjewą i Martiną Glagow. Ponadto razem z Oksaną Jakowlewą, Witą Semerenko i Wałentyną Semerenko zdobyła srebro w sztafecie. Była też między innymi ósma w sprincie i biegu masowym na mistrzostwach świata w Hochfilzen w 2005 roku. Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Europy, w tym złote w biegu pościgowym na ME w Nowosybirsku (2005) i w sztafecie na
ME w Novym Měscie (2008).

W 2002 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie w swoim jedynym starcie zajęła 29. miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Turynie zajęła 20. miejsce w tej konkurencji, 49. w sprincie i 11. w sztafecie. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku, zajmując między innymi ósme miejsce w biegu indywidualnym, jedenaste w sprincie i szóste w sztafecie.

Odznaczona Orderem Księżnej Olgi III klasy^[1].

W 2011 roku została zdyskwalifikowana na rok, po tym jak w próbce jej krwi pobranej podczas MŚ 2011 wykryto podwyższone stężenie efedryny. W wyniku dyskwalifikacji anulowano wszystkie jej wyniki od momentu pobrania próbki, tj. od dnia rozegrania sztafety kobiet na MŚ 2011, gdzie Ukrainki zajęły drugie miejsce^[2].

Od 2001 roku jej mężem jest Wiaczesław Derkacz^[3].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	13 grudnia	2006	Hochfilzen	Bieg indywidualny na 15 km	3.	0+0+0+0	46:30,5	+1:02,8	Andrea Henkel
2.	21 stycznia	2007	Pokljuka	Bieg masowy na 12,5 km	1.	0+0+0+0	41:55,9	–	–
3.	18 marca	2007	Chanty-Mansyjsk	Bieg masowy na 12,5 km	2.	0+0+1+0	39:29,3	+3,2	Helena Jonsson
4.	9 lutego	2008	Östersund	Sprint na 7,5 km	2.	0+0	20:06,3	+23,2	Andrea Henkel
5.	14 lutego	2008	Östersund	Bieg indywidualny na 15 km	3.	0+0+1+0	46:48,3	+2:24,4	Martina Glagow