Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2012 (elita) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie Elity 2012 odbyły się w dniach 5–20 maja w fińskich i szwedzkich miastach Helsinkach i Sztokholmie (w ramach dwuletniej umowy w 2012 roku miejscem półfinałów i meczów o medale były Helsinki, zaś w 2013 roku odwrotnie – Sztokholm). Był to 76. turniej o złoty medal mistrzostw świata. Gospodarzami mistrzostw świata były Finlandia i Szwecja.

W tej części mistrzostw uczestniczyło 16 najlepszych drużyn na świecie. System rozgrywania meczów był inny niż w niższych dywizjach.

Hockey Bird (Hokejowy Ptak) – maskotka turnieju

Lodowiska

Po raz pierwszy od 2000 roku zmieniono format mistrzostw świata seniorów. Dotychczasowe dwie fazy grupowe zastąpiono jedną, w której 16 zespołów zostało podzielone na dwie grupy (Jedna w Helsinkach, druga w Sztokholmie). Najsłabsza drużyna w każdej z grup spadła do I dywizji, zaś cztery najlepsze uzyskały awans do ćwierćfinałów. Główna część fazy pucharowej odbyła się w Helsinkach, jedynie dwa mecze ćwierćfinałowe odbyły się w Sztokholmie.

W turnieju elity uczestniczyło 16 zespołów. 13 pochodziło z Europy, 2 z Ameryki Północnej i 1 z Azji.

Państwa uczestniczące w mistrzostwach elity na mapie świata

= Gospodarz turnieju (automatyczna kwalifikacja)

Grupa H[edytuj | edytuj kod]

Wyniki

Tabela


Lp. = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, W = Wygrane, WpD = Wygrane po dogrywce lub karnych, PpD = Porażki po dogrywce lub karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, Pkt = Liczba zdobytych punktów,     = awans do ćwierćfinałów     = pozostanie w elicie     = spadek do I dywizji, grupy A

Grupa S[edytuj | edytuj kod]

Wyniki

Tabela

Hala Ericsson Globe podczas meczu Szwecja-Norwegia


Lp. = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, W = Wygrane, WpD = Wygrane po dogrywce lub karnych, PpD = Porażki po dogrywce lub karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, Pkt = Liczba zdobytych punktów,     = awans do ćwierćfinałów     = pozostanie w elicie     = spadek do I dywizji, grupy A

Ćwierćfinały[edytuj | edytuj kod]

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Mecz o trzecie miejsce[edytuj | edytuj kod]

Finał[edytuj | edytuj kod]

Stan po zakończeniu turnieju. Źródło: IIHF.com

Zawodnicy z pola[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja +/- = zestawienie punktujące zawodników przebywających na lodzie w momencie padającego gola; punkt dodatni uzyskuje zawodnik, będący na lodzie w chwili zdobycia gola przez jego drużynę, punkt ujemny otrzymuje gracz będący na lodzie w chwili utracenia gola przez jego drużynę
Zwycięskie gole = oznacza gol zdobyty jako ostatni przez drużynę wygrywającą mecz przy wyniku korzystniejszym o jedną bramkę (np. drugi gol przy wyniku 2:1) lub gol zdobyty przez drużynę wygrywającą przewyższający liczbę bramek przeciwnika o jeden (np. czwarta bramka przy wyniku 6:3)

Klasyfikacja bramkarzy[edytuj | edytuj kod]

Zestawienie skompletowane wedle skuteczności udanych interwencji w procentach. Dotyczy tylko bramkarzy, którzy rozegrali 40% czasu gry swych zespołów.

Czas = czas spędzony na lodzie; Strzały = strzały oddane na bramkę; Bramki = gole stracone, Śr. goli = średnia bramek straconych na mecz; Obrony % = skuteczne interwencje (w %)

Wyróżnienia indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: [tt_news=6990 IIHF.com]

  • Najlepsi zawodnicy wybrani przez dyrektoriat turnieju:
  • Drużyna Gwiazd wybrana w głosowaniu dziennikarzy:
Złoto

Rosja
Konstantin Barulin, Jewgienij Biriukow, Michaił Biriukow, Pawieł Daciuk, Dienis Dienisow, Aleksiej Jemielin, Dmitrij Kalinin, Jewgienij Kietow, Dienis Kokariew, Nikołaj Kulomin, Jewgienij Kuzniecow, Jewgienij Małkin, Jewgienij Miedwiediew, Nikita Nikitin, Ilja Nikulin, Aleksandr Owieczkin, Aleksandr Pierieżogin, Aleksandr Popow, Jewgienij Riasienski, Aleksandr Siomin, Aleksandr Switow, Siergiej Szyrokow, Aleksiej Tierieszczenko, Siemion Warłamow, Nikołaj Żerdiew
Trener: Zinetuła Bilaletdinow
Srebro

Słowacja
Ivan Baranka, Milan Bartovič, Mário Bližňák, Zdeno Chára, Dominik Graňák, Peter Hamerlík, Michal Handzuš, Marcel Haščák, Marcel Hossa, Marek Hovorka, Július Hudáček, Libor Hudáček, Tomáš Kopecký, Kristián Kudroč, Ján Laco, Michel Miklík, Juraj Mikúš, Branko Radivojevič, Andrej Sekera, Michal Sersen, Tomáš Starosta, Tomáš Surový, Miroslav Šatan, Tomáš Tatar, René Vydarený
Trener: Vladimír Vůjtek
Brąz

Czechy
Miroslav Blaťák, Petr Čáslava, Martin Erat, Michael Frolík, Lukáš Kašpar, Petr Koukal, Jakub Kovář, Lukáš Krajíček, David Krejčí, Jakub Krejčík, Zdeněk Kutlák, Milan Michálek, Tomáš Mojžíš, Petr Mrázek, Jakub Nakládal, Petr Nedvěd, Ondřej Němec, Jiří Novotný, Aleš Hemský, Jakub Petružálek, Tomáš Plekanec, Petr Průcha, Jakub Štěpánek, Petr Tenkrát, Michal Vondrka
Trener: Alois Hadamczik