[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/caraphractus-cinctus-wikipedia-wolna-encyklopedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/caraphractus-cinctus-wikipedia-wolna-encyklopedia\/","headline":"Caraphractus cinctus \u2013 Wikipedia, wolna encyklopedia","name":"Caraphractus cinctus \u2013 Wikipedia, wolna encyklopedia","description":"before-content-x4 Z Wikipedii, wolnej encyklopedii after-content-x4 Caraphractus cinctus \u2013 gatunek b\u0142onk\u00f3wki z rodziny rz\u0119sikowatych. Jedyny znany gatunek monotypowego rodzaju Caraphractus[4].","datePublished":"2017-05-28","dateModified":"2017-05-28","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/c9645c498c9701c88b89b8537773dd7c?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/c9645c498c9701c88b89b8537773dd7c?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/pl.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","url":"https:\/\/pl.wikipedia.org\/wiki\/Special:CentralAutoLogin\/start?type=1x1","height":"1","width":"1"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/caraphractus-cinctus-wikipedia-wolna-encyklopedia\/","wordCount":1638,"articleBody":"     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4Z Wikipedii, wolnej encyklopedii       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Caraphractus cinctus \u2013 gatunek b\u0142onk\u00f3wki z rodziny rz\u0119sikowatych. Jedyny znany gatunek monotypowego rodzaju Caraphractus[4].       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Cia\u0142o silnie zesklerotyzowane. Czu\u0142ki u samc\u00f3w o biczyku z\u0142o\u017conym z 11, a u samic z 6 cz\u0142on\u00f3w. Stopy czterocz\u0142onowe. Przednie scutellum tak szerokie jak d\u0142ugie, a tylne dwukrotnie szersze ni\u017c d\u0142ugie. Cz\u0119\u015b\u0107 metasomy za petiolusem silnie zw\u0119\u017cona bocznie i opatrzona \u017ceberkiem po stronie brzusznej[5].Larwy pierwszego stadium s\u0105 wyd\u0142u\u017cone i ruchliwe. U larw drugiego stadium pojawiaj\u0105 si\u0119 p\u0142aty g\u0119bowe. Trzecie stadium cechuje si\u0119 bezkszta\u0142tnym i raczej przezroczystym cia\u0142em. Ostatnie, czwarte stadium charakteryzuje si\u0119 obecno\u015bci\u0105 wyra\u017anych, nieprzejrzystych plamek na \u015bcianie jelita \u015brodkowego. Plamki te z\u0142o\u017cone s\u0105 z pojedynczych kom\u00f3rek zawieraj\u0105cych kuliste z\u0142ogi, b\u0119d\u0105ce prawdopodobnie produktami wydalania. Z\u0142ogi te zostaj\u0105 p\u00f3\u017aniej uwolnione w stadium poczwarki, by ostatecznie zosta\u0107 wydalonymi wraz ze sm\u00f3\u0142k\u0105 owada doros\u0142ego opuszczaj\u0105cego jajo gospodarza[6].Larwy tej bleskotki paso\u017cytuj\u0105 w jajach owad\u00f3w wodnych. W\u015br\u00f3d ich gospodarzy wymienia si\u0119 nale\u017c\u0105ce do rodziny p\u0142ywakowatych chrz\u0105szcze: Agabus strumi, ruczajnika pospolitego, Colybestes, p\u0142ywaka \u017c\u00f3\u0142tobrze\u017cka, Hydroporus, Ilybius ater, Ilybius fuliginosus; nale\u017c\u0105ce do pluskwiak\u00f3w r\u00f3\u017cnoskrzyd\u0142ych: nartnika Gerris remigis i pluskolce z rodzaju Notonecta oraz wa\u017cki z rodzaj\u00f3w Agrion (\u0142\u0105tkowate) i Lestes (pa\u0142\u0105tkowate)[7].Skutki ich \u017cerowania s\u0105 r\u00f3\u017cne w zale\u017cno\u015bci od wieku jaj gospodarza. W przypadku \u015bwie\u017co z\u0142o\u017conych jaj zjadana jest ca\u0142a ich zawarto\u015b\u0107. W wypadku starszych jaj chrz\u0105szczy z rodzaju Agabus samica sk\u0142ada jaja do jelita \u015brodkowego zarodka gospodarza. Larwy rozwijaj\u0105 si\u0119 w nim i ostatecznie twarde cz\u0119\u015bci cia\u0142a gospodarza wygl\u0105daj\u0105 na nienaruszone. Z kolei gdy gospodarzem s\u0105 starsze jaja p\u0142ywak\u00f3w z rodzaju Dytiscus paso\u017cytnictwo rzadko ko\u0144czy si\u0119 sukcesem[6].       (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Owady te zim\u0119 sp\u0119dzaj\u0105 w stanie diapauzy jako przedpoczwarki. W warunkach hodowlanych otrzymywano 4 do 6 pokole\u0144 tej bleskotki rocznie. Rozrodczo\u015b\u0107 w hodowli wynosi\u0142a 121 owad\u00f3w doros\u0142ych odchowanych od jednej samicy[6].Gatunek holarktyczny. Wykazany ze Stan\u00f3w Zjednoczonych, Kanady[6] (Terytorium P\u00f3\u0142nocne i Ontario[8]), Irlandii[8], Wielkiej Brytanii[9][8], Szwecji[9], Danii, Finlandii, Niemiec[8] i europejskiej cz\u0119\u015bci Rosji[9], w tym obwodu twerskiego, pskowskiego, moskiewskiego, Karelskiej ASRR i Sankt Petersburga[8].\u2191 Polynema natans Lubbock, 1864. Global Biodiversity Information Facility. [dost\u0119p 2009-10-25]. (ang.).\u2191 Caraphractus cinctus. ZipcodeZoo.com. [dost\u0119p 2015-12-08]. (ang.).\u2191 abcdefg B. R. Pitkin: Caraphractus cinctus Walker, 1846: Synonymy. [w:] Universal Chalcidoidea Database. Mymaridae [on-line]. Natural History Museum, 2004. [dost\u0119p 2014-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-29)]. (ang.).\u2191 B. R. Pitkin: Caraphractus. [w:] Universal Chalcidoidea Database. Mymaridae [on-line]. Natural History Museum, 2004. [dost\u0119p 2014-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-29)]. (ang.).\u2191 Carl M. Yoshimoto: Review of the Genera of New World Mymaridae (Hymenoptera: Chalcidoidea). Sandhill Crane Press, 1990, s. 70, seria: Flora & Fauna Handbook.\u2191 abcd Dorothy J. Jackson. Observations on the biology of Caraphractus cinctus Walker (Hymenoptera: Mymaridae), a parasitoid of the eggs of Dytiscidae (Coleoptera). 2. Immature stages and seasonal history with a review of Mymarid larvae. \u201eParasitology\u201d. 51 (3-4), s. 269-294, 1961. Cambridge University Press. DOI: 10.1017\/S0031182000070530.\u00a0\u2191 B. R. Pitkin: Caraphractus cinctus Walker, 1846: Associates. [w:] Universal Chalcidoidea Database. Mymaridae [on-line]. Natural History Museum, 2004. [dost\u0119p 2014-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-29)]. (ang.).\u2191 abcde B. R. Pitkin: Caraphractus cinctus Walker, 1846: Distribution. [w:] Universal Chalcidoidea Database. Mymaridae [on-line]. Natural History Museum, 2004. [dost\u0119p 2014-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-29)]. (ang.).\u2191 abc Caraphractus cinctus w: Fauna Europaea. [dost\u0119p 2014-09-29].Identyfikatory zewn\u0119trzne\u00a0(takson):     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/pl\/wiki\/caraphractus-cinctus-wikipedia-wolna-encyklopedia\/#breadcrumbitem","name":"Caraphractus cinctus \u2013 Wikipedia, wolna encyklopedia"}}]}]