Melsztyńscy herbu Leliwa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Melsztyńscy herbu Leliwa – polski ród magnacki, gałąź Tarnowskich, których nazwisko pochodzi od ich głównej siedziby w miejscowości Melsztyn.
Spycimir z Tarnowa miał dwóch synów: Jana z Melsztyna i Rafała z Tarnowa. Od pierwszego z nich wywodzi się ród Melsztyńskich, Rafał zaś był założycielem rodu Tarnowskich. Za czasów panowania Kazimierza III Wielkiego panowie z Melsztyna należeli do najmożniejszych i najbardziej wpływowych rodów w królestwie. Ich pozycja wzrosła jeszcze bardziej za panowania Andegawenów i Władysława II Jagiełły. Swoje znaczenie w Polsce ród zawdzięczał związkom z Piastami i Jagiełłą. Jadwiga z Melsztyna była matką chrzestną króla, zaś jej córka Elżbieta z Pilczy trzecią żoną Jagiełły. Ponadto, dwie córki wojewody krakowskiego Spytka z Melsztyna wyszły za mąż za Piastów: Katarzyna za Janusza Młodszego z Piastów mazowieckich, Jadwiga zaś została żoną księcia niemodlińskiego Bernarda. Ich ojciec Spytko II był wówczas najbogatszym człowiekiem w państwie. Posiadał lub dzierżawił 16 zamków w Melsztynie, Książu, Rabsztynie, Lanckoronie i Kamieńcu Podolskim.
Wkrótce jednak Melsztyńcy utracili wpływy w wyniku wzniecenia prohusyckiej konfederacji pod wodzą syna i imiennika Spytka z Melsztyna Spytka, która zakończyła się klęską w 1439 pod Grotnikami i śmiercią wodza konfederatów. Na przełomie XV i XVI wieku nastąpił nagły upadek rodu Melsztyńskich. W 1511 rodzina była zmuszona do sprzedaży Melsztyna, będącego ich gniazdem rodowym. Ostatni przedstawiciel rodu Melsztyńskich herbu Leliwa – Jan Melsztyński (syn Wincentego) zmarł w biedzie i zapomnieniu w klasztorze bernardynów w Tarnowie, prawdopodobnie w 1540.
Pochwałę Spytka oraz całego rodu zawiera łaciński wiersz z XV w. Spythko, tua virtus meritis coniuncta priori[1].
Najsłynniejsi przedstawiciele rodu[edytuj | edytuj kod]
Wywód pokoleń[2][edytuj | edytuj kod]
Rodzice założyciela linii |
Spycimir „Spytek” z Tarnowa, Dębna, Piasku, Melsztyna |
|||||
I pokolenie
Melsztyńscy i Tarnowscy |
Jan z Melsztyna, Książa |
Rafał z Tarnowa |
Czuchna z Tarnowa |
Nieustęp z Tarnowa |
Pakosław z Tarnowa |
Wojciech z Tarnowa |
2 pokolenie
Melsztyńskich i Tarnowscy |
Spytko II z Melsztyna |
Tarnowscy, a w 3 pokoleniu również Jarosławscy |
2 pokolenie Melsztyńskich |
Spytko II z Melsztyna |
||||
3 pokolenie Melsztyńskich |
Dorota z Melsztyna |
Jadwiga z Melsztyna |
Katarzyna z Melsztyna |
Jan z Melsztyna Rabsztyna |
Spytko III z Melsztyna |
3 pokolenie Melsztyńskich |
Spytko III z Melsztyna |
||||
4 pokolenie Melsztyńskich |
Jadwiga z Melsztyna (Książa) |
Spytek Melsztyński (zm. ok. 1503) |
Dorota z Melsztyna |
Jan z Melsztyna |
Dzieci Spytka z Melsztyna
4 pokolenie Melsztyńskich |
Spytek Melsztyński (zm. ok. 1503) |
|||||||
5 pokolenie Melsztyńskich |
Jan z Melsztyna |
Wincenty z Melsztyna |
Beata z Melsztyna |
Katarzyna z Melsztyna |
Anna z Melsztyna |
Stanisław z Melsztyna |
Rafał z Melsztyna |
Mikołaj z Melsztyna |
Dzieci Wincentego z Melsztyna
5 pokolenie Melsztyńskich |
Wincenty z Melsztyna |
|
6 pokolenie Melsztyńskich |
Jan z Melsztyna |
Anna z Melsztyna |
- ↑ Maciej Włodarski: Wstęp. W: Średniowieczna poezja łacińska w Polsce. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2007, s. LIII-LIV. ISBN 978-83-04-04605-4.
- ↑ Strona Rodu Tarnowskich -Genealogia. rodtarnowski.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-20)]., Włodzimierz Dworzaczek „Genealogia”, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- Rody magnackie Rzeczypospolitej, Hadrian Kamiński (oprac.), Marta Wilińska (oprac.), Małgorzata Ziemińska (oprac.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 260-280, ISBN 978-83-01-15889-7, OCLC 750660860 .
Recent Comments