Nachum Nir – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
|
| Data i miejsce urodzenia |
17 marca 1884 |
|---|---|
| Data śmierci |
10 lipca 1968 |
| Przewodniczący Knesetu | |
| Okres |
od 2 marca 1959 |
| Przynależność polityczna |
Mapam |
| Poprzednik |
Josef Sprinzak |
| Następca |
Kadisz Luz |
| Poseł do Knesetu | |
| Okres |
od 1949 |
| Przynależność polityczna |
Mapam |
| Poseł do Knesetu | |
| Okres |
od 1955 |
| Przynależność polityczna |
Achdut ha-Awoda |
Nachum Nir (hebr.: נחום ניר, ang.: Nahum Nir, ur. 17 marca 1884 w Warszawie, zm. 10 lipca 1968)[1] – izraelski polityk, poseł do Knesetu – w latach 1949–1951 z listy Mapam, a latach 1955–1965 z listy Achdut ha-Awoda, przewodniczący Knesetu w 1959[1][2]. Sygnatariusz Deklaracji niepodległości Izraela.
Był jednym z sygnatariuszy ogłoszonej 14 maja 1948 Deklaracji niepodległości Izraela[3].
W wyborach parlamentarnych w 1949 po raz pierwszy dostał się do izraelskiego parlamentu z listy Mapam. W 1951 nie uzyskał reelekcji. Bezskutecznie kandydował również w 1955 z listy Achdut ha-Awoda[1], jednak już 15 sierpnia tegoż roku wszedł w skład trzeciego Knesetu po rezygnacji Cippory Laskow[4]. Zasiadał w Knesetach I, III, IV i V kadencji[1].
Jego wnukiem jest dziennikarz i pisarz Eli Barbur[5].
Recent Comments