Powiat otwocki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Powiat otwocki – powiat w Polsce (województwo mazowieckie), reaktywowany w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Otwock.

Według danych z 31 grudnia 2019 roku^[2] powiat zamieszkiwały 124 352 osoby. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 124 460 osób^[3].

W skład powiatu wchodzą:

Największe gminy powiatu według liczby mieszkańców

Powiat otwocki został powołany dnia 1 stycznia 1958 roku w województwie warszawskim w miejsce zniesionego powiatu miejsko-uzdrowiskowego Otwock z charakterystycznym podziałem na dzielnice. Utworzono go z obszaru 4 dzielnic, 4 osiedli i 8 gromad, które wyłączono z trzech powiatów (jednego zniesionego i dwóch ościennych) w tymże województwie^[5]:

Stolica powiatu Otwock nie wchodziła w jego skład, stanowiąc odrębny powiat miejski^[12].

31 grudnia 1959 roku prawa miejskie (utracone w 1870 roku) odzyskał Karczew^[13], 18 lipca 1962 roku status miasta otrzymały osiedla Józefów i Sulejówek^[14] a 1 stycznia 1969 roku w poczet miast zaliczono także Wesołą^[15].

1 stycznia 1973 roku zniesiono gromady i osiedla, a w ich miejsce reaktywowano gminy^[16]. Powiat otwocki podzielono na 4 miasta (Otwock w dalszym ciągu stanowił odrębny powiat miejski) i 6 gmin^[17]:

Jednocześnie (1 stycznia 1973) z powiatu otwockiego do powiatu mińskiego przełączono obszary 17 sołectw (oraz z miasta Sulejówka – Długą Szlachecką), które ustanowiły główną część odtworzonej gminy Halinów w powiecie mińskim (osiemnaste sołectwo Teresław przyłączono do gminy Dębe Wielkie). Równocześnie z powiatu mińskiego wyłączono sołectwa Dobrzyniec, Oleksin, Rudno i Rudzienko, które włączono do gminy Kołbiel w powiecie otwockim^[18].

9 grudnia 1973 roku z gminy Halinów w powiecie mińskim wyłączono miejscowość Długa Szlachecka i włączono ją do miasta Sulejówek w powiecie otwockim^[19].

Po reformie administracyjnej obowiązującej od 1 czerwca 1975 roku główną część terytorium zniesionego powiatu otwockiego (łącznie z Otwockiem) włączono do nowo utworzonego województwa stołecznego warszawskiego; jedynie gminy Kołbiel, Osieck i Sobienie-Jeziory znalazły się w nowym województwie siedleckim^[20].

1 stycznia 1992 roku z gminy Wiązowna wyłączono wieś Aleksandrów i przyłączono ją do dzielnicy-gminy Praga-Południe (w Warszawie)^[21] a miasto Karczew i gminę wiejską Karczew połączono we wspólną gminę miejsko-wiejską^[22]. 27 listopada 1996 roku miasta Józefów, Otwock, Sulejówek i Wesoła określono jako gminy miejskie^[23].

Wraz z reformą administracyjną z 1999 roku powiat otwocki został przywrócony w nowym województwie mazowieckim^[24]. W porównaniu z granicami z 1975 roku powiat zmniejszono o gminy miejskie Sulejówek i Wesoła, które początkowo znalazły się w powiecie mińskim w tymże województwie; 1 stycznia 2002 roku zostały przejściowo przyłączone do powiatu warszawskiego^[25], po czym wraz z jego zlikwidowaniem 27 października 2002 roku, Wesoła stała się dzielnicą Warszawy, a Sulejówek powrócił do powiatu mińskiego^[26].

1 stycznia 2004 roku przeprowadzono wymianę niektórych obrębów ewidencyjnych pomiędzy gminą Karczew i Otwockiem^[27].

Powiat otwocki przynależy do Dekanatu otwockiego Diecezji warszawsko-praskiej w Metropolii Warszawskiej.

Mapa gęstości zaludnienia powiatu otwockiego w 2011 roku, według Narodowego Spisu Powszechnego 2011

Liczba ludności (dane z 31 grudnia 2012):

• Piramida wieku mieszkańców powiatu otwockiego w 2014 roku^[28].

Powiaty sąsiadujące z powiatem otwockim to: Warszawa Powiat piaseczyński, Powiat miński, Powiat garwoliński i Powiat grójecki.

 Osobny artykuł: Pomniki przyrody w powiecie otwockim.