[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki31\/2022\/01\/12\/antoine-de-chandieu-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki31\/2022\/01\/12\/antoine-de-chandieu-wikipedia\/","headline":"Antoine de Chandieu \u2013 Wikipedia","name":"Antoine de Chandieu \u2013 Wikipedia","description":"before-content-x4 Antoine de Chandieu auch Antoine de LaRoche Chandieu (* um 1534 in Chabottes in der M\u00e2connais; \u2020 23. Februar","datePublished":"2022-01-12","dateModified":"2022-01-12","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki31\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki31\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/c\/c2\/Portrait_d%27Antoine_de_La_Roche_Chandieu_%281534-1591%29%2C_th%C3%A9ologien_protestant_fran%C3%A7ais%2C_re%C3%A7u_bourgeois_de_Gen%C3%A8ve_en_1589.jpg\/220px-Portrait_d%27Antoine_de_La_Roche_Chandieu_%281534-1591%29%2C_th%C3%A9ologien_protestant_fran%C3%A7ais%2C_re%C3%A7u_bourgeois_de_Gen%C3%A8ve_en_1589.jpg","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/c\/c2\/Portrait_d%27Antoine_de_La_Roche_Chandieu_%281534-1591%29%2C_th%C3%A9ologien_protestant_fran%C3%A7ais%2C_re%C3%A7u_bourgeois_de_Gen%C3%A8ve_en_1589.jpg\/220px-Portrait_d%27Antoine_de_La_Roche_Chandieu_%281534-1591%29%2C_th%C3%A9ologien_protestant_fran%C3%A7ais%2C_re%C3%A7u_bourgeois_de_Gen%C3%A8ve_en_1589.jpg","height":"265","width":"220"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki31\/2022\/01\/12\/antoine-de-chandieu-wikipedia\/","wordCount":3862,"articleBody":" (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});before-content-x4 Antoine de Chandieu auch Antoine de LaRoche Chandieu (* um 1534 in Chabottes in der M\u00e2connais; \u2020 23. Februar 1591 in Genf) war ein franz\u00f6sisch-schweizerischer Reformator.Familie[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten] (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Antoine de Chandieu entstammte dem Adelsgeschlecht de Chandieu[1] und war der Sohn von Guillaume de la Roche-Chandieu (\u2020 ca. 1538)[2] und dessen Ehefrau Claudine (geb. du Molard).Er war verheiratet mit Fran\u00e7oise (geb. de Felins); gemeinsam hatten sie drei S\u00f6hne.Kurz vor seinem Tod erhielt er das B\u00fcrgerrecht von Genf. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Werdegang[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]Antoine de Chandieu immatrikulierte sich an der Universit\u00e4t Toulouse und begann ein Studium der Rechtswissenschaften. W\u00e4hrend des Studiums lernte er in Genf Johannes Calvin kennen und trat zum reformierten Glauben \u00fcber.Er wurde 1556\/1557 ordiniert, worauf er zum Pfarrer der Kirche von Paris ernannt wurde.W\u00e4hrend der ersten franz\u00f6sischen reformierten Nationalsynode in Paris von 1559 erg\u00e4nzte er das Glaubensbekenntnis der Hugenotten, Confessio Gallicana, die 1560 gedruckt und dem K\u00f6nig Franz II. \u00fcberreicht wurde.Antoine de Chandieu wird auch mit zahlreichen Missionen in der Provinz betraut, so organisierte er in Orl\u00e9ans die entstehende Gemeinde und begann mit dem Aufbau der ersten Kirche in Poitiers und auch in Chartres. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4Nach dem Edikt von Amboise 1560, das den Hugenotten Frankreichs eine an bestimmte Orte gebundene, freie Religionsaus\u00fcbung zusicherte und besonders zu Beginn des ersten Religionskriegs 1562 unter dem K\u00f6nig Karl IX., versch\u00e4rfte sich die Lage f\u00fcr die Reformierten: sie durften keine Pfarrer mehr haben. So verliess Antoine de Chandieu Paris und lebte abwechselnd auf seinem Gut Chandieu im Dauphin\u00e9 und in Pole im Beaujolais, aber auch in Lyon, wo er ab 1565 zeitweilig Pfarrer war; er pr\u00e4sidierte noch im April 1562 die dritte[3] nationale Synode in Orl\u00e9ans.[4]Im Jahre 1568 flieht er vor den Fallen und Drohungen der Gottlosen; als sein Besitz beschlagnahmt wurde, fand er Zuflucht in Genf. W\u00e4hrend seines Exils in Genf und Lausanne unterrichtete er an der Lausanner Akademie und polemisierte gegen die Jesuiten und die Anh\u00e4nger der lutherischen Ubiquit\u00e4tslehre. Der im August 1570 Schloss Saint-Germain-en-Laye unterzeichnete Frieden von Saint-Germain beendete sein Exil und er verliess Lausanne, um Delegierter f\u00fcr die Umgebung von Lyon und Burgund zu werden.1572, nach der Bartholom\u00e4usnacht, trat er wieder den Weg ins Exil an: von 1572 bis 1583 liess er sich im Waadtland nieder und nahm in Lausanne seinen Unterricht wieder auf. Danach, auf der Flucht vor der Pest, die in Lausanne w\u00fctete, liess er sich von 1579 bis 1583 in Aubonne nieder; in dieser Zeit arbeitete er mit an der Redaktion des 1581 erschienen gemeinsamen Glaubensbekenntnisses Harmonia confessionum fidei von Jean-Fran\u00e7ois Salvard.1583 kehrt er nach Frankreich in sein Schloss in Pole im Beaujolais zur\u00fcck.Von 1587 an war er im Dienst des K\u00f6nigs Heinrich von Navarra, um das Amt des Feldkaplans bei der Schlacht von Coutras auszu\u00fcben. 1588 betraute ihn der K\u00f6nig mit einer Mission bei den protestantischen F\u00fcrsten Deutschlands und in den Kantonen der reformierten Schweiz, worauf er nach Genf zur\u00fcckkehrte und sich 1589[5] am Krieg gegen Savoyen beteiligte.Er pflegte Freundschaften beziehungsweise Bekanntschaften zu Francisco Torres, Gregor von Valencia und Fortunatus Crell (\u2020 1590), der seit 1584 Professor an der Universit\u00e4t Heidelberg war und stand im Schriftverkehr mit Johann Jakob Grynaeus und Hieronymus Baumgartner.Berufliches und geistliches Wirken[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]Antoine de Chandieu war eine wichtige Pers\u00f6nlichkeit des franz\u00f6sischsprachigen Protestantismus und Mitbegr\u00fcnder der reformierten Scholastik.Sein literarisches Schaffen war beachtlich: es bestand aus theologischen und historischen Arbeiten, aber auch aus religi\u00f6sen Gedichten[6]. Er griff unter anderem den franz\u00f6sischen Autor Pierre de Ronsard, wegen dessen Schrift Discours des mis\u00e8res de ce temps[7] an, in der dieser den katholischen Glauben und die k\u00f6nigliche Politik verteidigte; als Antwort verfasste Antoine de Chandieu 1563 seine Schrift R\u00e9ponse aux calomnies contenues aux Discours de Pierre Ronsard.Er griff 1562 auch die demokratischen Prinzipien an, die Jean Mor\u00e9ly (1524\u20131594) in seiner Schrift Le Traict\u00e9 de la discipline et police chrestienne[8] vertrat. Diese Abhandlung bek\u00e4mpfte das 1559 in den reformierten Kirchen angenommene presbyterial-synodale System, vielmehr sollte die Versammlung der Gl\u00e4ubigen die h\u00f6chste Macht aus\u00fcben. Als Antwort auf Jean Mor\u00e9ly best\u00e4tigte Antoine de Chandieu die Rechtm\u00e4\u00dfigkeit der Disziplin in seiner Abhandlung mit dem Titel La confirmation de la discipline eccl\u00e9siastique observ\u00e9e es \u00e9glises r\u00e9form\u00e9es du royaume de France. Das Buch von Jean Mor\u00e9ly wurde auf der Nationalsynode von Orl\u00e9ans 1562 verworfen.1563 ver\u00f6ffentlichte er in Lyon unter dem Pseudonym A. Zamariel seine Histoire des pers\u00e9cutions et martyrs de l\u2019\u00c9glise de Paris depuis l\u2019an 1557 jusqu\u2019au temps de Charles IX.; er ver\u00f6ffentlichte auch unter verschiedenen weiteren Pseudonymen[9].Seine Schriften wurden auch nach seinem Tod weiter verlegt.In Genf wurde die Rue Chandieu im Stadtteil Chandieu und in Lausanne die Strasse Chemin Antoine-de-Chandieu nach Antoine de Chandieu benannt.R\u00e9ponse aux calomnies contenues aux Discours de Pierre Ronsard. Lyon 1563.Histoire des pers\u00e9cutions et martyrs de l\u2019\u00c9glise de Paris depuis l\u2019an 1557 jusqu\u2019au temps de Charles IX. Lyon 1563.La confirmation de la discipline ecclesiastique, observ\u00e9e \u00e8s Eglises reform\u00e9es du royaume de France. Avec la response aux objections propos\u00e9es \u00e0 l’encontre. Gen\u00e8ve: Henri II Estienne, 1566.Sophismata F. Turriani Monachi: ex eorum sodalitate, qui sacrosancto Jesu nomine ad suae sectae inscriptionem abutuntur; collecta ex ejus libro de ecclesia adversus capita disputationis Lipsicae. Santandrea 1577.Meditationes in psalmvm XXXII. 1578.Ad repetita F. Turriani Monachi Iesuitae Sophismata de ecclesia et ordinationibus ministrorum ecclesiae responsio.Band 1. Morgiis: LePreux, 1580.Band 2. Morgiis\u00a0: LePreux, 1581.Francisci Tvrriani Societatis Iesv, Defensio Locorvm S. Scriptvrae, De Ecclesia Catholica, Et Eivs Pastore Episcopo Romano, B. Petri, Principis Apostolorum successore. Lib.: Adversus nugatorias cauillationes Antonii Sadeelis Lutherani.Band 1. Coloniae Agrippinae: Birckmannus, 1580.Band 2. Coloniae Agrippinae: Birckmannus, 1580.Francisco de Torres; Antoine de Chandieu: Ad Illvstrissimvm Et Potentissimvm Principem, Ac Dominvm, D. VVilhelmvm, Landgrauium Hassiae Francisci Tvrriani Contra Antonii Sadeelis Lutherani ad eundem Principem Epistolam, Et contra WEa, Qvae Idem Sadeel adiunxit: Dibiblos, sive liber bipartitus. Ingolstadii: Sartorius, 1581.Responsionis ad repetita Fr. Turriani Sophismata de ecclesia et ordinationibus ministrorum ecclesiae Pars altera. Morgiis: Le Preux, 1581.Locus de unico Christi sacerdotio et sacrificio adversus commentitium missae sacrificium, theologice et scholastice: tractatus. Genevae: Le Preux, 1581.De vera peccatorum remissione, adversus humanas satisfactiones et commentitium ecclesiae Romanae Purgatorium: disputatio. Morgiis: LePreux, 1582.Locvs De Verbo Dei Scripto, Adversvs Hvmanas Traditiones, Theologice & Scholastice tractatus: Vbi agitur de vera methodo Theologice simul, & Scholastice disputandi. Morgiis: Le Preux, 1582.Posnaniensium assertionum de Christi in terris ecclesia\u00a0: Quaenam et penes quos existat: propositarum in Collegio Posnaniensi a Monachis novae Societatis, analysis et refutatio. Genevae: Chovet, 1583.De Legitima Vocatione Pastorvm Ecclesiae Reformatae: Aduersus eos, qui in hoc tantum capite se ab Ecclesia Reformata dissentire profitentur. Ex libro de Disciplina Ecclesiastica. Morgiis: Le Preux, 1583.Locvs De Vnico Christi Sacerdotio Et Sacrificio, Aduersus commentitium Missae Sacrificium, Theologice & Scholastice tractatus. Genf: Le Prevx, 1588.De veritate humanae naturae Christi theologica et scholastica disputatio. Genf: Le Prevx, 1588.De sacramentali manducatione corporis Christi et sacramentali potu potu sanguinis ipsus in sacra coena Domini: Theologica et scholastica tractatio. Geneva: Le Preux, 1589.De Spirituali Manducatione Corporis Christi Et Spirituali potu Sanguinis ipsius in Sacra Coena Domini: Theologica & Scholastica Tractatio. Geneve: Le Preux, 1590.Antonii Sadeelis Responsio ad Fidei professionem, a monachis Burdegalensibus editam in Aquitania anno 1585, ut esset verae religionis abiurandae formula. Geneve: Le Preux, 1591.Responsio ad Fidei quam vocant Professionem, a monachis Burdegalensibus editam in Aquitania, anno 1585, ut esset verae religionis abiurandae formula. 1591.Ad tres libros Laurentii Arturi quos inscripsit de Ecclesia Christi in terris, seu, Apologia assertionum Posnanientium de Ecclesia\u00a0: brevis et perspicus responsio, quae sit tanquam appendix ad analysin et refutationem earundem asscertionum. Genf: excudebat Joannes Le Preux, 1592.Antoine de LaRoche Chandieu; Jacobus Lectius: Antonii Sadeelis opera theologica. Geneve: Le Preux, 1614.Auguste Bernus: Le ministre Antoine de Chandieu, d’apr\u00e8s son journal autographe in\u00e9dit, 1534\u20131591. Paris: Imprimeries r\u00e9unies, 1889.Felix Charbonnier: Pamphlets protestants contre Ronsard (1560-1577). Bibliographie et chronologie des pamphlets protestants contre les Discours de Ronsard, avec une \u00e9d. critique de trois pi\u00e8ces in\u00e9dites et d’une pi\u00e8ce peu connue. E. Champion, Paris 1923.Fran\u00e7oise Bonali-Fiquet: Octonaires sur la vanit\u00e9 et inconstance du monde. 1979.Donald Sinnema: Antoine de Chandieu\u2019s Call for a Scholastic Reformed Theology (1580). In: William Fred Graham (Hrsg.): Later Calvinism: International Perspectives. (= Sixteenth Century Essays &Studies. Band 22). Sixteenth Century Journal Publ., Kirksville, MO, 1994, S. 159\u2013190.Irene Dingel: Chandieu, Antoine de la Roche. In: Religion in Geschichte und Gegenwart. 4. Auflage. Band 2 (1999), Sp. 100.Sara Barker: Protestantisme, Poetry and Protest: the vernaculaire writings of Antoine de Chandieu (1534-1591) (= St Andrews studies in Reformation history). Ashgate, Farnham 2009.Theodore Gerard Van Raalte: Antoine de Chandieu (1534-1591): one of the fathers of reformed scholasticism? Michigan 2013.Tobias Sarx: Reformed Protestantism in France. In: Herman J. Selderhuis (Hrsg.): A Companion to Reformed Orthodoxy (= Brill\u2019s Companions to the Christian Tradition. Band 40). Brill, Leiden\/Boston 2013, S. 227\u2013260.Marina Hertrampf: La R\u00e9forme et la r\u00e9forme po\u00e9tique. Les Octonaires la vanit\u00e9 et inconstance du monde d’Antoine de la Roche de Chandieu. In: romanische studien. Band 2, 2015, S. 159\u2013180.Ueli Zahnd: Das trojanische Pferd der Scholastik. Antoine de Chandieu (\u2020 1591) \u00fcber Sophistereien, Syllogistik \u2013 und Rhetorik. In: Language and Method. Historical and Historiographical Reflections on Medieval Thought. Freiburg im Breisgau: Rombach. 2017. ISBN 978-3-7930-9897-3. S. 247\u2013279Theodore Gerard Van Raalte: Antoine de Chandieu: The Silver Horn of Geneva’s Reformed Triumvirate. Oxford 2018.\u2191 Fabienne Abetel-B\u00e9guelin, Anja Lindner: de Chandieu. In: Historisches Lexikon der Schweiz. 6.\u00a0Dezember 2017, abgerufen am 26.\u00a0November 2020.\u2191 G\u00e9n\u00e9alogie de Guillaume de Chandieu. Abgerufen am 27.\u00a0November 2020 (franz\u00f6sisch).\u00a0\u2191 Zeitschrift f\u00fcr die historische theologie: In verbindung mit der Historisch-theologischen gesellschaft zu Leipzig. F.A. Perthes, 1849 (google.de [abgerufen am 27.\u00a0November 2020]).\u00a0\u2191 G. Baum: Theodor Beza: nach handschriftlichen Quellen dargestellt. Weidmann’sche Buchhandlung, 1843 (google.de [abgerufen am 27.\u00a0November 2020]).\u00a0\u2191 Alain Becchia, Alice Holenstein-Beereuter: Savoyen. In: Historisches Lexikon der Schweiz. 15.\u00a0Januar 2015, abgerufen am 27.\u00a0November 2020.\u2191 Poetry Foundation: from \u201cOctonaires on the World\u2019s Vanity and Inconstancy\u201d by Antoine de Chandieu. 27.\u00a0November 2020, abgerufen am 27.\u00a0November 2020 (englisch).\u00a0\u2191 Pierre de Ronsard: Discours des Miseres de ce temps. Mace, 1617 (google.de [abgerufen am 27.\u00a0November 2020]).\u00a0\u2191 traicte dela difciple and police chreftienne. Slatkine (google.de [abgerufen am 27.\u00a0November 2020]).\u00a0\u2191 e-manuscripta \/ Chandieu, Antoine de [1-4]. Abgerufen am 27.\u00a0November 2020.\u00a0 (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});after-content-x4"},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki31\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki31\/2022\/01\/12\/antoine-de-chandieu-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Antoine de Chandieu \u2013 Wikipedia"}}]}]