Jan Akkerman – Wikipedia

Jan Akkerman
Jan Akkerman in 1974
Algemene informatie
Geboren	24 december 1946
Land	Nederland
Werk
Jaren actief	1961-heden
Genre(s)	progressieve rock, blues, jazz
Beroep	gitarist
Instrument(en)	gitaar, basgitaar, luit, accordeon, piano, drums
(en) IMDb-profiel (en) Allmusic-profiel

Jan Akkerman (Amsterdam, 24 december 1946) is een Nederlands gitarist en luitist. Hij vormde in de jaren zeventig samen met Thijs van Leer de kern van de Nederlandse progressieve rockgroep Focus en werd in 1973 door lezers van het Engelse muziektijdschrift Melody Maker uitgeroepen tot beste gitarist ter wereld. Sinds zijn vertrek uit Focus heeft Akkerman een solocarrière, met begeleidingsbands in diverse samenstellingen.

Akkerman werd geboren in Amsterdam als zoon van Jacob Akkerman, een handelaar in lompen en oude metalen op het Waterlooplein. Hij begon met accordeon en schakelde later over op gitaar. Op zijn veertiende speelde hij op zijn eerste single. Akkerman was op school niet te handhaven en werd naar Instituut Schreuder gestuurd waar hij vier jaar studeerde, om op het conservatorium toegelaten te worden. Hij werd getest door de toenmalige directeur Eduard van Rooien van het Sweelink conservatorium en kreeg vervolgens een studiebeurs. Op de afdeling lichte muziek kreeg hij gedurende vijf jaar les van gitaarleraar Gerard Gest.

Akkerman was lid van achtereenvolgens^[1] het Friendship Sextet, Johnny and his Cellar Rockers, The Hunters (hit: Russian Spy and I) en Brainbox, en was daarnaast actief als sessiemuzikant voor The Cats en The Buffoons.^[2] In 1970 voegde hij zich bij het Thijs van Leer Trio, en maakte daarmee deel uit van de musical Hair. De formatie ging later verder onder de naam Focus en scoorde in de jaren zeventig enkele wereldhits. In 1976 verliet Akkerman de band en ging solo verder. Een reünie met Thijs van Leer in 1985 bleek geen succes.

Akkerman leverde de ene plaat na de andere af en was daarnaast actief als sessiemuzikant bij onder meer André Hazes en The Cats. Verder speelde hij samen met onder meer Alan Price, Cozy Powell, Kaz Lux, Herman Brood, Paco de Lucia, Peter Banks, Charlie Byrd, Ice-T, Solution en B.B. King.

In 1992 kreeg hij een ernstig auto-ongeluk maar vanaf 1993 was hij weer actief. In die tijd was Theo van Scherpenseel de eerste die hem bijstond. Akkerman is een gitarist die voortdurend experimenteert met nieuwe apparatuur en gitaren.

Als bandlid stond hij op vele festivals:

In januari 2005 werd hem een Gouden Harp toegekend wegens zijn verdienste voor de Nederlandse lichte muziek. Op 11 april 2009 won Akkerman de vierde Eddy Christiani Award vanwege zijn inspirerende bijdrage aan de ontwikkeling van de elektrische gitaarmuziek.

Op 28 december 2012 is hij ter gelegenheid van zijn vijftigjarige carrière in de muziek benoemd tot ridder in de orde van Oranje Nassau.^[3] Hij heeft dit jubileum gevierd met twee concerten, in De Melkweg in Amsterdam en in de Oosterpoort in Groningen.

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Talent for sale	1968	–
Profile	1972	–
Guitar for sale	1973	–
Tabernakel	1974	23-02-1974	17	5
Eli	1976	30-10-1976	5	15	met Kaz Lux
Jan Akkerman	1977	15-10-1977	12	19
Aranjuez	1978	18-03-1978	12	11	met Claus Ogerman
Live	1978	23-12-1978	28	5	Live album
Jan Akkerman 3	1979	–
Transparental	1980	–			met Kaz Lux
Collage	1981	–
Oil in the family	1981	–
Pleasure point	1982	–
Can’t stand noise	1983	–
From the basement	1984	–
Focus	1985	–			met Thijs van Leer
It could happen to you	1985	–
The complete guitarist	1986	–
Heartware	1987	–
The noise of art	1990	23-06-1990	17	14
Puccini’s cafe	1993	24-04-1993	27	14
Blues hearts	1994	–
Focus in time	1996	–
The guitar player	1996	–
Live at the Priory	1998	–			live album
Blues roots	1998	–			met Curtis Knight
10.000 clowns on a rainy day	1999	–			live dubbel-cd
Passion	1999	–			akoestisch
Live at Alexander’s	1999	–			live album
C.U.	2004	–
Live in concert The Hague 2007	2008	14-06-2008	95	1	opgenomen op het North Sea Jazz Festival
Minor Details	2011	–
Close Beauty	2019	–

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Akkerman is drie keer getrouwd, heeft twee zonen uit zijn tweede huwelijk en twee dochters uit zijn derde huwelijk.

• Brigitte Tast, Hans-Juergen Tast: „be bop” – Die Wilhelmshöhe rockt. Disco und Konzerte in der Hölle. Verlag Gebrüder Gerstenberg GmbH & Co. KG, Hildesheim 2007, ISBN 978-3-8067-8589-0.
• Brigitte Tast, Hans-Juergen Tast: „be bop” – Rock-Tempel & Nachtasyl – Band 2 zur Legende. Hildesheim: Verlag Gebr. Gerstenberg 2009. ISBN 978-3-8067-8733-7.
• Dave Randall, In & out of focus: the music of Jan Akkerman & Focus, 2003, London: SAF Publishing, 223 blz., ISBN 0-946719-44-6
• Jip Golsteijn & Berry Zand Scholten, Popscore, Centripress, 1973; eerder in De Telegraaf verschenen interviews en reportages, waaronder een dubbelportret van Akkerman en Van Leer